Het is vandaag tijd om de rit over HW 1 door naar beneden te rijden. Als ik naar buiten ga om aan de overkant bij Denny’s te ontbijten schrik ik. Het regent, nou ja, dat is een groot woord. Het mag zelfs de term miezeren niet dragen. Laten we het maar houden op een hoge luchtvochtigheid waar de straten en auto’s nat van worden.
Bij Denny’s blijkt dat het ontbijt toch wel aardig machtig is, maar ik ben een grote jongen dus eet ik mijn beide bordjes leeg. Bij de kassa krijg ik 10% korting op het tonen van de hotelpas. Toch is de schade voor 2 eieren, 2 pannekoeken, 2 boterhammen toast, 2 stuks bacon, wat rösti en koffie toch even snel €20.
Ik laad de auto in maar kan nog niet weg want er staat een vrachtwagen in de weg van de bouwvakkers voor het gebouw naast Denny’s. De chauffeur ontspant zich even op het toilet en die heeft de sleutels bij zich. Na 2 minuten kan ik toch vertrekken.
Bij Pismo Beach is het strand aardig breed en het is te zien dat het hier aardig druk kan zijn in de zomer. Momenteel is het 13 graden en bewolkt (en vroeg), dus geen strandgasten te zien.
Ik rij verder en de weg draait weg van de zee. Deze vervolgt zich door diverse velden groenten. De bloemkool zal wel in de reclame zijn deze week, want die is zo te zien en te ruiken van het land gehaald.
Nabij Lompoc is de Vandenberg Space Force base, een afgeleide van de Airforce, maar ik kan niet het terrein op of enig vliegtuig/raket zien. Lompoc zelf heeft enkele muurschilderingen, met name over de Indiaanse (Native Americans) bevolking die hier al duizenden jaren woont. Ik tank ook even in Lompac want het verschil tussen hier ($3,68) en San Luis Obispo ($5,49) was me toch iets te groot.
Met een volle tank kan ik weer verder richting het zuiden. Bij enkele stranden zijn er surf dudes die wachten op een goede hoge golf, maar in de tijd dat ik aan het kijken ben, zijn de golven op het strand van Zandvoort toch hoger.
Even verderop ligt Malibu, bekend van tv en filmsterren. In tegenstelling tot mijn gedachte, is dit geen badplaats voor de elitaire grootheid, maar een uit vele. Aan de grens van de stad wordt er groot op een bord gemeld dat ze 21 mijl aan strand hebben. Dit zal waarschijnlijk wel kloppen, maar ik zie er niets van. Over de hele lengte van de weg door Mailbu, inderdaad de volle 21 mijl, zijn er werkzaamheden aan de weg. Ik heb genoeg tijd om de landkant van Malibu te bekijken, maar dat is dan ook alles.
Eenmaal uit de wegwerkzaamheden kom ik in de files van Los Angeles. De navigatie staat op het outlet center waar ik al diverse malen ben geweest, maar het duurt even voor ik er ben. De enige reden dat ik hier ben, zijn de slip-ins van Sketchers. Ik koop 1 paar voor de volledige prijs en 1 voor de helft.
Na dit korte bezoek, vervolg ik mijn weg naar het hotel, natuurlijk met de bekende opstoppingen. Het hotel bevind zich op een kwartiertje afstand van het Angels stadion, waar ik later vandaag nog een wedstrijdje ga kijken. Van de protesten in de binnenstad van LA krijg ik dus niets mee en heb er dus ook geen last van.
Morgen terug naar San Diego.
