Route 66 revisted

Ik word midden in de nacht wakker, ongeveer even na 5:00 uur en kan niet meer slapen. Echter is de wintertijd hier niet vorige weekend, maar dit weekend ingegaan. Het is dus pas even na 4:00 uur. Ik lees wat, kijk het eerste deel van bodies (tot nu toe goed) en stel de route in op de telefoon. Omdat er ook geld uit de muur moet worden gehaald en ik het nog niet gedaan had, zet ik mijn bankpas op wereld. Hiermee voorkom ik dat ik me afvraag waarom ik niet zou kunnen pinnen, een ervaring uit het verleden van een medereiziger.

Op een gegeven moment ga ik maar douchen en loop rond 6:40 uur naar de auto om de dashcam op te hangen en een muziekzender op de radio te zoeken. Dat laatste lukt, maar ik weet dat er na een uurtje rijden de kans groot is dat ik deze niet meer ontvang.

Als ik de auto verlaat, zie ik dat de ontbijtzaal open is. Ik maak gelijk van de gelegenheid gebruik. Het is het traditionele Amerikaans buffetontbijt, maar ze hebben ook kaas (plakjes cheddar) en er is roerei met chorizo. Die laatste proef ik drie uur later bij een boertje nog steeds. Maar het smaakt en de koffie is ook best. Na het ontbijt leg ik de bagage in de kofferbak en check uit.

Om bijna half 8 rij ik naar het stukje weg van route 66 in de buurt van East LA, de Chicken Boy, een reclame pop met een kippehooefd. Later, door een stukje woonwijk, kom ik wild tegen. Tenminste, ik denk dat die pauwen niet uit de kinderboerderij komen. Ik moet zeggen dat dit stuk beter is te rijden dan de vorige keer. Toen reden we 5 minuten van stoplicht tot stoplicht die 300 meter uit elkaar stonden. Toegegeven, het is zondag en ik rij de andere kant op, maar ze staan nog wel steeds op rood.

Even later zijn er borden dat de weg rechtdoor is afgesloten. Ik zou dus moeten omrijden, maar bij het begin van de omleiding parkeer ik de auto. Er is een bijeenkomst van gerestaureerde oldtimers en lowriders. Dat moet natuurlijk bekeken worden. De auto’s blinken mooi en de trotse eigenaren proberen het nog meer te laten glimmen door te blijven poetsen.

Na de welkomen tussenstop is de tijd die ik wilde uittrekken voor de rit aardig ingekort, dus bij San Bernadino verlaat ik het plan om tot Barstow route 66 te rijden. Wel ga ik in San Bernadino even langs de eerste McDonalds. Helaas verkopen ze geen eten meer, dus het word een broodje die ik even eerder bij de Walmart heb gehaald. Het is een museum geworden met heel veel happy meal speelgoed, maar ook keukengerei, kleding e.d. uit het verleden. McDonalds zelf vind het museum maar niets en ondersteunt het dan ook niet.

Vanaf het museum gaat het over de snelweg richting Las Vegas. Dat is nog maar zo’n 186 mijl en de vraag is of ik dat haal met de benzine want de meter geeft aan dat ik er nog maar 200 kan rijden. Aan het einde van de rit blijkt dat dit een verkeerde inschatting was, want ik kan er nu nog 103 rijden en staat de tankmeter net over de helft.

Op zo’n 100 mijl van Las Vegas zie ik de eerste reclameborden voor de shows op de strip al. Gevolgd door de 10 geboden en een kruis. Ook op de radio is te merken dat dit een God-lievend deel van het land is. Ik moet en pas over die op 1500 meter hoogte ligt, maar eenmaal op de “hoog”vlakte is het nog steeds zonnig en 27,5 graden Celsius. Ik moet zeggen dat ik de regen en wind niet mis. Op de grens van Californië en Neveda staan meteen de eerste casino’s, maar ik moet nog even door.

Als ik Las Vegas binnen rijd, zie ik niet de Stratosphere als eerste, maar het Allegiant Stadium waar op dat moment de Raiders spelen. Ik had nog gekeken naar een kaartje, maar $195 vond ik toch wel teveel. Ik rij om de strip heen en parkeer in de garage van het New York New York hotel. Parkeren is hier tegenwoordig ook niet meer gratis, maar nog niet zo duur als in Haarlem of Amsterdam.

Ik loop, half door het casino, naar de receptie om in te checken. De eerste nacht is “gratis” op de resort fee na en ik krijg korting op het parkeergeld. $18 voor 24 uur en dan mag ik uit- en inrijden, maar ook bij alle andere MGM hotels. Ik denk dat daar weinig van komt. Ik heb een kamer met zicht op de achtbaan en een klein stukje strip. Zo meteen even ergens wat te eten scoren en dan over de strip lopen. Even kijken naar de F1 baan die ze aanleggen en naar de Sphere,daarvoor moet het wel donker zijn en dat is het op dit moment nog niet. Die foto’s volgen later. Morgen naar Valley of Fire om wat wandelingen te maken.