Frisse wind

Het slapen gaat niet echt lekker. Zeker, ik val rond een uur of 10 gemakkelijk in slaap, maar vanaf een uur of 3 zijn het alleen maar hazeslaapjes. Om 6 uur geef ik het op en probeer het Haarlems Dagblad te laden. Dat lukt niet echt. Hoewel er Wifi6 aangegeven wordt, is het een aan/uit verbinding. Soms wel, soms niet. Dat zou voldoende moeten zijn voor de meeste zaken, maar de app van het HD stopt ermee als het een paar tellen geen nieuwe data binnen krijgt. Als ik naar buiten kijk, zie ik sneeuw op de auto’s en in de berm liggen. Het zal best koud zijn buiten.

Ik ga maar douchen en daarna ontbijten. Het is een buffet met roerei, gebakken aardappelen, biscuits (droge kruimilige hap) met of zonder gravy (dikke bloemige saus), yoghurt, fruit en nog kleine andere zaken. Ik kies ervoor om zelf koffie te halen in plaats van te laten brengen. Het lukt me tijdens het ontbijt om het HD op de telefoon binnen te krijgen. Het is wel lastig lezen.

Na het ontbijt pak ik de auto richting park, waarvan de ingang op 1,5 mijl van het motel ligt. Ik rij door naar het laatste punt, Rainbow viewpoint en als ik uit de auto stap, is het 22 graden Fahrenheit (-5 Celsius), maar waait het ook hard. Ik rits snel het winterdeel van mijn jas in het zomerdeel. Je ziet hier het “begin” van de erosie die de hoodoos (spreek uit: hoedoes) vormen. Hoodoos komt van het Indiaanse woord oodoos dat angstig gezicht in de rotsen of gezicht in de rotsen dat angstig maakt.

Via diverse punten rij ik weer terug in de richting van het park. Er zijn bij de diverse uitzichtpunten wel wat trails te lopen, maar gezien de afstand (2 tot 4 mijl) en de hellingen tot 20% laat ik deze voor wat ze zijn. Pas later neem ik enkele delen van trails die wel te doen zijn. Zo kom ik bij Sunset viewpoint een stukje naar beneden naar Wallstreet, een gat in de rots waar je uitzicht hebt op een ander deel van de rotsen. Bij Inspiration point loop je eerst naar boven, naar een mooi uitzicht. Het vooruitzicht om naar beneden te lopen daarna is voldoende om even te klimmen.

Voor zover ik weet, kom ik ook op een punt waar ik nog niet eerder geweest ben. Paria point heeft een kleine uitsparing de canyon in. Bij, volgens mij, Bryce Point is de uitsparing zelfs verder de canyon. Ik neem, met voldoende afstand tot de railing waar de diepte begint, enkele foto’s.

Bij sunset en sunrise point bekijk ik waar ik later vandaag foto’s kan maken van de zonsondergang, het gouden uurtje en de sterrenhemel. Dit wordt sunrise point omdat deze een bijna rondom uitzicht heet op het zuiden en westen, alwaar de zon ondergaat en de melkweg opkomt. Wellicht later vanavond hier nog enkele foto’s van.

Morgen, na hopelijk een goede nachtrust, een korte rit richting Capitol Reef.