Geen foto’s vandaag want de weg was niet echt spannend qua uitzicht. Ik ben rond de normale tijd wakker en eet een broodje kaas. Na de ochtend rituelen is het 3x naar de auto lopen, ook om afval weg te gooien. Er staat een container op de parkeerplaats, dus dat scheelt de schoonmaak weer werk.
Ik ben redelijk vlot op de snelweg na het uitchecken. Tussen Las Vegas en Los Angeles liggen enkele grote velden met zonnepanelen. Als de zon laag staat, dan wordt het licht opgevangen in een grote spiegel die het licht op de panelen reflecteert. Met de wat mistige lucht lijken het echter grote lichtmasten van een stadion.
Tot aan LA is er weinig actie. De navigatie geeft 5 minuten vertraging aan over 1 mijl en inderdaad moet ik afremmen. Het zijn echter niet 5 minuten maar 90 want er is een bermbrand. 6 rijstroken moeten naar 2 en ook in de VS is het dan ik eerst, dan een ander.
Door de vertraging ben ik precies rond het tijd van inchecken bij het hotel. Ik krijg een kamer aan de achterzijde maar uit de zon. Dat scheelt ook want het is hier 27 graden Celsius. Dat zal even wennen worden als ik weer terug in Nederland ben.
Ik rij mijn koffer zodanig in dat alles er een beetje netjes inpast. Morgen alleen nog wat kleine dingen erin en dan naar LAX voor de reis terug waarbij ik pas op zondag thuis ben. Vanaf dat moment is het weer voorbereiden op de volgende reis, rondje Texas in april met hopelijk goed zicht op de zonsverduistering.
Was gisteren even vergeten dat ik vlak bij Disneyland in het hotel zat. Word je ‘s avonds nog getrakteerd op een vuurwerkshow. Vanochtend, of beter gisterochtend, moest ik voor 11 uur het hotel uit. Omdat mijn vlucht pas om 15:25 ging, ben ik naar het Koreamonument gereden bij Long Beach. Ik was er net op tijd want er zou een half uur later een ceremonie plaats vinden.
Ik maak wat foto’s, ook van de Pacific en rij daarna richting vliegveld. Eerst tanken en daarna de auto inleveren. Daar waar ze bij Alamo erg zenuwachtig alles controleren, is bij Avis alleen de vraag of er getankt is. Dat is gebeurd, dus met een vriendelijk gedag mag ik met de shuttle naar het vliegveld.
Ik moet wachten tot de balie voor de koffers opengaat, maar doe dat met een zeer saaie 1e helft van het Nederlands elftal. De kleding heeft nog wat zweet erin zitten want de koffer is 3 kg zwaarder als heen, maar wel onder de grens.
Bij het instappen gaat het netjes op groep. Ik wil wel als eerste van mijn groep naar binnen omdat ik weet dat bij mijn plek weinig bagage geplaatst kan worden. Als 2 groepen eerder aan de beurt is, wordt gevraagd of ik bij die groep hoor,. Ik antwoord netjes nee maar mag toch naar binnen.
De vlucht gaat voorspoedig en ik kijk de film Elvis en daarna de gedownloade Bodies op Netflix. Het eten is kip of rijst en uit ervaring laat ik de Cheddar en de salade links liggen. Waar de Amerikanen alleen zoet ontbijt hebben, krijgen we nu een Engels ontbijt, echter zonder witte bonen en bloedworst.
Na de landing op Heathrow krijg ik een email dat er vluchten vertraagd zijn en excuses hiervoor. Ik zou een overstap van 1,5 tot 2 uur hebben, maar op de app staat dat de vertraging bijna 3 uur zal zijn, op de borden staat op tijd. We wachten het maar af, mocht er wel vertraging zijn dan is het 5 uur wachten. Ik ga maar weer verder kijken…
Uiteindelijk vlieg ik een uur later dan gepland terug, maar kom ik maar een half uur later op Schiphol. Eenmaal bij de bagageband is mijn koffer er al en kan ik naar huis denk ik. Een douanebeambte wil in mijn koffer kijken en na een vluchtige check mag ik door en ben ik net op tijd voor de bus. De chauffeur denkt dat hij Max Verstappen is en in recordtijd ben ik terug in Haarlem. Met een 12-tal minuten lopen ben ik thuis.