Een paar dode paarden – Big Oak traveling

Gisteravond mijn 2e camera alvast ingesteld op het maken van foto’s in het donker. Even snel een broodje gegeten en op het moment dat ik naar buiten ga, is het bewolkt. Volgens de Amerikaanse weerman blijft dit de komende 4 uur zo. Ik ga dus terug naar binnen en ga maar tv kijken.

Ik slaap nu wel de gehele nacht door, maar word wel telkens tussen 6 en half 7 wakker. Ik doe rustig aan en om kwart over 7 loop ik naar het ontbijt. Helaas weer alleen zoetigheid, maar het moet maar.

Na het ontbijt de auto in naar het 40 mijl verder gelegen duo-park Dead Horse Point State Park en Canyonlands National Park. Dit is opnieuw een ritje omhoog want beide liggen op een plateau. Ik kies eerst voor het Dead Horse Point park waar ik $20 moet betalen omdat deze niet op de nationale pas gaat.

Het verhaal over dit park is dat vroeger cowboys wilde paarden richting het einde van dit plateau joegen en vervolgens op het smalste deel dit afsloten. Hierna kozen ze de beste paarden uit om te temmen en lieten de rest verhongeren. Een volgende partij cowboys zag alleen de dode paarden en vernoemde dit naar de dode paarden: Dead Horse point. Wat hier van waar is, laat de legende in het midden

Het uitzicht op de paar punten die het park heeft is adembenemend en dan niet alleen omdat het zo diep is

. De Green River baant zich een weg door de canyon en bij het Dead Horse Point is de Gooseneck turn. Helaas is de bocht niet in zijn geheel op de foto te nemen omdat er nog een rots voor ligt.

Na van het uitzicht te hebben genoten, rij ik terug naar de ingang die dus nu de uitgang is en rij door naar Canyonlands. Ik stop bij het visitor center want ik wil toch echt weten wat Feyenoord heeft gedaan. Ik heb hier namelijk geen internet ontvangst, maar het center wel wifi. Met de 1-0 overwinning stap ik weer in de auto om het park te bezoeken. Het park bestaat uit 4 delen die niet met elkaar verbonden zijn. Ik bezoek het Island in the Sky deel.

Ook in dit park is een Arch te bewonderen. Een kleine wandeling voert je naar deze boog aan de rand van een klif. Ik wil eigenlijk zo min mogelijk personen op de foto als ik zo’n boog fotografeer, maar er is klaarblijkelijk een modeshow bezig. Toegegeven, het is een mooie dame, maar de poses en de tijd die hiervoor nodig is, zijn zwaar overdreven. Ik zie tussen alle poses door toch een mogelijkheid om een foto te schieten zonder personen erop.

Veel uitzichtpunten in het park zijn alleen via een 1 tot 2 mijl (enkeltje) te bereiken. Echter zijn de punten waar je dan komt ook verderop te zien via een parkeerplaats. Bij het Green River uitzichtpunt is goed te zien hoe het water door de kloof heen gaat. Ik schiet nog wat foto’s op andere punten, maar heel veel verschil zie ik niet meer. Ik ben denk ik een beetje verwend geraakt.

Ik rij terug naar Moab en pin wat zakgeld. Daarmee ga ik naar de plaatselijke supermarkt want ik heb een schaar nodig en die liggen nog thuis. Mijn riem is wat uitgerekt en hierdoor moet ik continue mijn broek ophalen. Dat ik met een camera in de hand best lastig.

Alle reizen