White House

Ik word 1 minuut voordat de wekker gaat een beetje brak wakker. Ongemerkt loop je toch aardig wat (kilo)meters. Vandaag staat het bezoek aan het Witte Huis op het programma, dus het ontbijt wordt weer bij Wholefood Market gehaald. De koffie is goed genoeg, maar niet zo lekker als de eerste dag.
We gaan op pad en zijn iets meer dan een uur van te voren in de rij voor de eerste controle. Bij deze post wordt de helft van ons op de no bags policy gewezen. Het tasje van Bianca zou wellicht nog naar binnen mogen, maar de heuptas van Frans mag zeker niet. We kunnen gelukkig bij het Mariott hotel verderop de tas in een kluis doen waarbij we die van Bianca er voor de zekerheid bij doen.
Zoals al door de secret service agent aangegeven, mogen we de rij voorbij lopen en door naar controlepunt 2. Dat is een hele lieve hond die waarschijnlijk op explosieven controleert. Controlepunt 3 is de eerste paspoortcontrole, punt 4 de tweede. Controlepunt 5 is de laatste, de metaaldetector en het röntgenapparaat. Met af en toe wachten zijn we er zo doorheen en voor we het weten staan we in het Witte Huis. Ome Joe is helaas weggeroepen naar New York, dus geen bakkie koffie. We lopen langs diverse kleuren kamers in de East Wing. De West Wing is verboden gebied. Toch is het heel interessant en voor we het beseffen staan we weer buiten. Geheel onder de indruk nemen we nog enkele foto’s die je buiten het hek niet kunt maken.
Aan de overkant koop ik nog een kleine rugzak en t-shirt. De overige reizigers gaan ook niet met lege handen weg. We halen de 2 tasjes weer op en lopen door naar het Washington monument. De toegangskaarten voor vandaag zijn al weggegeven, dus door naar het Lincoln memorial. We stoppen eerst bij het World War 2 memorial waar ik mijn voetjes even, geoorloofd, in het koude water leg. Als ik terug naar de anderen loop, komt er een eend achter me aan die of denkt dat ik zijn vader ben of wat te eten voor haar heb. Beide zijn niet het geval.
Bij het Korea War memorial is er een bijeenkomst, maar in het Koreaans, dus niet te verstaan. We vinden wel de inscriptie van Nederland dat deel heeft uitgemaakt van de VN missie. We lopen door naar het restaurant aan de zijkant en nemen daar een broodje met een vers gemaakte Lemonade.
Bij Lincoln zijn ze aan het restaureren, maar de toiletten zijn wel te gebruiken, wat we ook doen. Via de lift komen we bij het standbeeld van Lincoln, waar het wat drukker is omdat er slechts via een klein deel het monument bezocht kan worden.
Na het bezoek aan Abe lopen we langs het Vietnam memorial. Heel indrukwekkend. Hierna komen we op het punt dat er genoeg is gewandeld. Toch moeten we er aan geloven omdat het dichtsbijzijnde metro station op iets meer dan 1 kilometer ligt. Bij het Pentagon City station lopen we de CVS in om wat vergeten zaken (scheerschuim) en blarenpleisters te halen. Terug in het hotel is het niet mogelijk om de tv app van thuis te gebruiken voor de Champions League wedstrijd, maar Langs de Lijn lukt wel.
Zo meteen even in de buurt van het hotel een restaurantje opzoeken. Morgen begint de dag met een bezoek aan de Library of Congress.