Monument – Georgetown

Na een nacht goed geslapen te hebben, tenminste volgens een van de kamergenoten, gaat de wekker om half 7. Dt omdat we het Washington Monument willen bezoeken, maar er online geen of weinig kaarten beschikbaar zijn. Je zal fysiek kaarten moeten komen halen. Na een snelle douche, een kleine wandeling en een metrotochtje, staan we als nummers 27 t/m 30 in de rij. Het moet echt vreemd gaan als we vandaag niet naar binnen mogen.Tijdens het wachten spotten we een Bald Eagle die rondjes over het park vliegt.

Eenmaal aan de beurt kunnen we meteen door naar de obelisk want er zijn nog kaarten voor 9 uur. Dat dit dan even stevig door stappen is, nemen we voor lief. Voor de deur moeten er nog wel wat spullen aan de kant verstopt worden omdat ze niet mee naar boven mogen (na terugkomst waren ze er nog).

Er is een stevige controle, maar eenmaal binnen mogen we meteen met de lift naar boven. Het monument was het hoogste gebouw ter wereld op het moment dat het af was. 5 jaar later werd dit de Eifeltoren. Nog steeds is dit het hoogste gebouw zonder stalen frame. Boven heb je een mooi uitzicht over de Mall, richting het Witte Huis, het Lincoln memorial en naar het Capitool. Met de bewolking en het zonlicht kunnen we mooie foto’s maken.

Een etage lager is er een overzichtstentoonstelling met interessante feiten. Als we met de lift naar beneden gaan, kunnen we door de ramen (met moeite) gedenkstenen zien. Deze zijn toegevoegd als dank aan degene die dit monument gesponsord hebben. Helaas is de lift soms te snel voor het fototoestel.

Als we beneden komen, worden de achtergelaten spullen weer meegenomen en zoeken we een foodcourt in een federaal gebouw op voor het ontbijt. Dit betekent wederom een bezoek aan de security en de riem af. Na het ontbijt nemen we de bus richting Georgetown, een van de oudere delen van Washington. De oude huizen, het kanaal en alle andere gebouwen vallen goed in de aarde bij iedereen. In een bowling/hotel/restaurant rusten we wat uit met een drankje.

Als we met de bus terugkeren blijkt het opladen van mijn metrokaart niet gelukt. Dat is dus een schadepost van $28, maar het is niet anders. Het wordt door een donatie $23, waarvoor dank. Via bus en metro komen we bij Union Station. Het centrale station van Washington vlak bij het Capitool. is een redelijk modern station. De buitenkant lijkt echter wat meer authentiek. Op het buitenplein staat ook een kopie van de Liberty Bell uit Philadelphia. De teller voor het lopen staat alweer op overload, dus we nemen de metro naar Crystal City naar de Irish pub. Na een paar drankjes wordt er zeer goed gegeten. Het enige minpuntje is dat men zelf de fooi wilde bepalen, maar aangezien dit een optie is, werd dit door ons aangepast. Morgen de laatste volledige dag, de planning is op dit moment nog onduidelijk.