Militairen en hun eer

Vandaag wederom wakker op het tijdstip dat ik er normaal uit moet voor mijn werk. Dat is echter niet erg want ik sliep na de wandeling van gisteren al om een uur of 9. Ik heb een vermoeden dat vandaag het niet veel minder lopen wordt. Aangezien mijn reisgezel pas om even over 8 uur wakker wordt, heb ik wat achterstallig computer onderhoud gedaan. Ik ben weer bij met mijn spelletjes :).

We hebben de tijd want we hoeven pas rond 10:45 uur bij het Pentagon te zijn voor een rondleiding. De aanvraag heeft ruim 2 maanden in beslag genomen, maar we mochten naar binnen. We zijn wat vroeger om bij het memorial een bezoek te brengen, maar dat is niet bereikbaar vanwege onderhoud. Wewachten even, maar we gaan toch maar om 10:30 uur naar binnen. We krijgen een wat strenger ingangsbeleid maar we komen zonder problemen binnen. Met een paarse Visitor badge worden we in een wachtruimte gezet die drukker is dan een gemiddelde Chinees op zondagavond.

Om 10 voor 11 mag ik ons nogmaals melden en even voor 11 uur worden we een zaal binnen geleid. Er word nogmaals benadrukt dat er niet gefilmd of gefotografeerd mag worden en indien dit wel gebeurd wordt het toestel in beslag genomen en vernietigd. Aan het verzoek om de GSM uit te zetten voldoet iedereen, behalve een Chinese meneer. Hij mag zijn telefoon echter wel houden. Ook de roltrappen zijn aan een protocol onderhevig, rechts staan en de railing vast houden. Ook hier, waaronder 50% van mijn groep en ik was het niet, vergeet men dit wel eens.

De rondleiding is op zich niet veel verschillend van een normale tocht door een museum met veel feitjes en bijzonderheden, maar het meest speciale is toch dat je in het Pentagon bent. We komen geen geheime lanceercodes tegen, maar wel in de interne memorial voor 9/11. Voor we het weten zijn we 55 minuten en 1,5 mijl verder bij de uitgang. We bedanken de kapitein, of was het een majoor, en staan sneller buiten dan we naar binnen konden. We gaan naar beneden naar de metro en stappen 1 halte verder uit bij Arlington.

Het weer is inmiddels omgeslagen van koud naar klam en mistig. We mogen niet direct naar binnen, maar moeten ook hiet langs een beveiligingspost. Binnen 10 seonden en voor het gevraagd kan worden ligt de riem al bij de andere spullen. Er is een kleine tentoonstelling en hierna lopen we naar het graf van Kennedy. Omdat het nog vroeg is, lopen we door naar het Netherlands Carillon maar kunnen deze door de mist niet goed zien. Met een kleine omweg komen we dan uit bij het graf van de onbekende soldaat. Een soldaat loopt exact 21 stappen heen en weer voor de tombe. Binnen is weer een klein overzicht en het duurt te lang (40 minuten in de regen) om te wachten op het wisselen van de guard.

We lopen terug naar de ingang en besluiten om niet door te lopen naar het Lincoln memorial maar de metro te nemen naar de kerstmarkt. Dit is echter niet te vergelijken met die in Europa (al denken ze zelf van wel), dus we zijn er snel overheen. We pakken de metro naar de zoo want die heeft een lichtfestival. We zijn of te vroeg voor de lichtjes of te laat voor de dieren want het is te licht voor de lichtjes en de meeste dieren zitten binnen in gebouwen die sluiten. We kunnen nog net wat apen, olifanten en 2 panda’s zien. We keren terug naar het centrum en eten bij het Hard Rock cafe.

Vanaf morgen wat rustiger, met een rondleiding door het Capitool en een basketball wedstrijd. Eindelijk rust voor mijn voeten.

No photos