We zijn wederom vroeg wakker want er staat een lange rit voor de boeg. Maar eerst ontbijt. Er is geen ontbijt van het hotel, dus maar even naar het restaurant voor eieren (sunny site up), bacon en hash browns met echte koffie. De bediener is erg blij met zijn fooi maar meer dan 12% was het niet.
We kijken even of het linker voorwiel nog goed vast zit en zodra dit gebeurd is gaan we op pad. Besloten is om toch de snelweg te nemen, voornamelijk omdat dit een rechte weg is en men ons makkelijk kan passeren.
Echter voordat we daar zijn, worden we tot stoppen gebracht door de Border Patrol. De raampjes achter moeten open en we krijgen wat vragen: op welk visum ben je hier? (ESTA) Waarvoor ben je hier? (Vakantie), wanneer ga je weer weg (zaterdag), van welk vliegveld (Houston). Daarna mogen we met een prettige dag verder reizen. Het is maar goed dat we geen Mexicaan in de achterbak hadden verstopt.
De weg naar San Antonio is voornamelijk lang, maar het landschap verandert gelukkig vaak. Na zo’n 8 uur met 60 mijl/ uur en tussenstop komen we bij de autoverhuur bij het vliegveld van San Antonio. Ik leg de situatie uit en we mogen naar de balie. Helaas is er geen auto in onze klasse, dus we krijgen een upgrade op onze upgrade, een mooie rode Dodge RAM truck.
Morgen naar de Alamo.
