Nadat we gisteren goed en lekker gegeten hadden, begon in de hotelkamer even later de ellende. Kennelijk was het riool door bouwvakkers van een van de Griekse eilanden gebouwd. De wc gaf nog wel water, maar spoelde niet meer door, waarschijnlijk door een te smalle afvoerbuis. Gelukkig was de grote boodschap wel weg, maar de douchevloer stond onder water. Nadat we de vloer een beetje droog hadden gekregen, even naar de receptie gelopen om de “storing” te melden. Na een minuutje of 5 wordt er op de deur geklopt en krijgen we een “plopper” (ontstopper) om het euvel te verhelpen. Wel vraag ik om wat extra handdoeken want we moeten ergens het water mee van de vloer krijgen. Wederom 5 minuten later spoelt de wc weer door en is de vloer redelijk droog.
Na een nachtje slapen is er een normaal ontbijt en gaan we op pad in de richting van Houston. Het eerste stukje gaat langzaam rijdend over de snelweg, maar al snel zijn we weg van de snelweg en komen we door “smalltown US”. Wessel en ik verbazen ons nog steeds over hoe sommige automobilisten hier rijden. Dat ze voor iedere bocht remmen, wist ik al, maar hier komen ze snel aan rijden en blijven ze naast je rijden terwijl jij eigenlijk de afslag moet hebben. Gelukkig wekt de grote RAM truck genoeg vrees bij hen. Ook neemt men hier “keep your own lane” wel heel erg letterlijk. Ze blijven achter je rijden en hoewel ze er links of rechts (dat mag hier) er voorbij kunnen, wachten ze tot je opzij gaat om je te passeren. Erg vreemd is dat ook de auto’s voor de werkzaamheden, dezelfde blauw/rode lampen mogen voeren.
Als we weg van de snelweg zijn, komen we vlak voor een State Park een klein museum tegen met in de tuin een afweergeschut en een straaljager. We betalen netjes in een envelop de toegang van het park ($3 pp) en rijden door het park heen. Het is bijzonder mooi en op het hoogste punt hebben we een mooi overzicht over het woud. In 2011 is dit voor 96% beschadigd door een brand, maar op een klein deel na is dit herstelt.
Na het park volgen nog enkele kleine steden, maar ook deze zijn meer of minder onopvallend. Als we in de buurt van Houston komen, is het nog te vroeg om naar het hotel te gaan en in te checken. We besluiten om dan maar naar de Premium outlet te gaan om te kijken of ze daar nog wat leuks hebben.
We komen hierbij door enkele grote bouwprojecten. Ze leggen hier wijken aan die omheind worden, een “gated community”. Er zijn dus veel werkzaamheden langs de weg. Als ik denk dat er eindelijk een stuk werkzaamheden is waar iemand met een stop/slow bord staat, wijs ik Wessel hierop en leg meteen uit wat dit betekent. As we er echter in de buurt komen, is het geen werkzaamheden, maar een ongeliuk. Een vrachtwagen ligt op zijn kant in de sloot (droog) en een andere is zo’n 80 buizen van zijn achterkant verloren. De zwaailampen waren dus nu wel van de politie. Als we even verderop rechtsaf moeten, word er bijna een auto door een vrachtwagen van de weg gedrukt omdat de vrachtwagen anders de bocht niet had kunnen nemen. Gelukkig had de bestuurder van de kleine auto dit ook door en stopte op tijd.
Bij de outlet aangekomen is het buiten zeer warm (31 graden Celsius) en benauwd. Wessel koopt een aantal t-shirts en ik kan niet iets vinden wat ik leuk genoeg vind. Eenmaal bij het hotel in Houston merkt de receptionist op dat we hier al eerder waren.
Morgen even kijken voor de rondleiding door het Astros stadion en de NASA. Momenteel kan ik de Astros tour niet boeken omdat de gegevens van mijn credit card niet zouden kloppen. Die zijn echter goed, dus even uitzoeken of het op een andere manier kan.
