Vandaag de route naar de staat waarin alles groter is: Texas. Het ontbijt is wederom hetzelfde als in de andere hotels: ei, (te ver door) gebakken bacon, toast, bruin water dat voor koffie moet doorgaan en fruit. We zullen het ermee moeten doen. We kunnen wel iets anders halen maar het ontbijt hier bestaat eenmaal niet uit een bruine boterham met kaas of worst. Als we eenmaal onderweg zijn verlaten we Oklahoma City via het Capitool en een zeer brede weg.
Bij een van de vele universiteiten zien we een grote melkfles en een wereldbol. Dat is ongeveer het laatste dat we van OKC zien en we zijn al snel in het buitengebied: grote open vlaktes waar net het graan is afgehaald of met koeien. We hebben inmiddels in de gaten dat we voor de merkwaardige bezienswaardigheden in de bebouwde gebieden moeten zijn, daar zijn de meeste reclame en andere uitingen bewaard gebleven. In Yukon (Oklahoma, niet Alaska), zien we diverse muurschilderingen en reclameborden.
Even verderop, vlak voor El Reno, lijkt het alsof we aangevallen zullen worden door een bommenwerper, maar deze staat stevig vast. Bij Fort Reno gaan we verder weg van de snelweg. Ook hier wordt Route 66 nog steeds in ere gehouden, mede door een zeer groot Route 66 sign. Een aantal mijlen verder op gaan we langs een ‘tussed bridge’ , dit is een brug vergelijkbaar met de oude ijzeren spoorbruggen bij ons. Weatherford heeft een astronaut voortgebracht en deze wordt geeerd met een museum. Buiten staat een fighterjet waarin deze man heeft gevlogen.
We bezoeken hierna een Indian (of is het toch native American) Tradepost van de Cherokee. Mooie spullen, maar ondanks het feit dat het een outlet is, zijn de prijzen aardig hoog. Alhoewel, $87 voor een echte Stetson is wel goedkoop. Ik neem er toch maar geen een mee. Even later heeft Tom het fout want we rijden een stuk route 66 dat dood loopt.
Canute is even verderop en ook daar zien we weer een vliegtuig dat tentoon wordt gesteld. Hier is ook een museum met diverse leuke uitingen die buiten staan, waaronder een brug en enkele standbeelden en een wigwam.
Na Texola rijden we via de oude route Texas binnen. Daar vinden we diverse muurschilderingen met een auto voor elke staat waar de 66 door heen gaat en even verder op een geheel herstelde Coconocco gas station. Ook komen we langs de scheve watertoren van Britten. Via het enige stuk van route 66 waar je 70 mijl/uur mag passeren we een groot kruis en het vredesteken. Zonder het te merken rijden we Amarillo binnen. We zien een vliegtuig met helicopterschroef (kan verticaal opstijgen en landen) het vliegveld naderen, maar het is helaas te ver voor een mooie foto.
Eenmaal in het hotel aangekomen is het wifi gewoon F*ck. We besluiten maar om te gaan eten en moeten hier een halve mijl voor lopen. Auto had ook gekund, maar na een hele dag in de auto is een stukje lopen best lekker. Het eten bij Hofbrau is veel voor weinig en smaakt uitstekend. Ik heb een biefstuk van bijna 3 ons en krijg daar voor nog geen $17 ook nog patat en salade bij. Eenmaal terug in het hotel werkt het wifi beter en kan ik dus ook dit schrijven. Morgen zijn we halverwege, zowel voor de vakantie als op de route. Er wordt regen verwacht in Santa Fe in de morgen, maar als het goed is dan zijn wij er pas in de middag.