Diners, Murals en een duivelse elleboog

Vandaag was de rit richting het 2e Springfield op deze route. Missouri is een mooie staat met heel veel groen. We worden rond half 8 wakker en moeten ons nog een beetje haasten want we kunnen maar tot 9:00 uur ontbijten. Hoewel het dezelfde keten is als gisteren, is het toch minder. Het buffet wordt niet goed in de gaten gehouden en tekorten worden niet of bijna niet aangevuld. Toch is er een lekker omeletje met groenten en paprika. Ik maak een tortilla hiervan, anderen roosteren gewoon het brood. Een pluspuntje is wel de koffie, die is minder slecht dan die van gisteren.

Frans is vandaag jarig en hij heeft mazzel want inclusief de tijd in Nederland is hij dus 31 uur jarig. Dat gebeurd niet iedereen. Hij ontvangt onze felicitaties en na het ontbijt checken we uit en gaan op weg naar het punt waar we gisteren de route hadden verlaten, vlak bij het centrum van St. Louis. Als we de route weer hebben opgepakt blijkt mijn navigatie wel de afslagen weer te geven maar niet welke kant op. Dat wordt lastig. Ik zet de auto langs de kant van de weg, herstart de navigatie en nu gaat het wel goed.

Toch wijk ik 2 keer even snel af. Een keer in een straat met bijna alleen maar banken (ik heb diverse honkbal items gekocht, en niet alleen voor mezelf) en vul mijn portemonnee weer bij voor Eur 0,87 per gepinde dollar. Even daarna stoppen we om te tanken en weten bijna 20 gallon (3,8 liter per gallon) in de tank te krijgen voor $50, reken zelf maar uit wat dat in Nederland had gekost.

Zodra we het stedelijke gebied uit zijn, volgen we een bochtig, hobbelig parcours door de bossen. We komen door een gebied genaamd de Devil’s Elbow, maar meer dan een prachtig stukje natuur is het niet. We zouden niet weten waarom dit zo heet, maar het kan zijn dat dit de benaming van de bocht in de rivier is. In Cuba (het plaatsje) is het merendeel van de huizen voorzien van een mooie (natuurlijk de een wat mooier dan de ander) muurschildering.

Onderweg zien we ook nog een hele grote schommelstoel, maar de klim erop lijkt ons in deze temperatuur (32 Celsius) wat teveel. We bezoeken daarom de shop, maar kunnen niets van onze gading vinden. Even voor 5 uur bereiken we het hotel in Springfield en checken in. We eten wat in het BBQ restaurant op de hoek en ik moet zeggen dat het prima smaakt. Eenmaal terug in het hotel was het even zoeken, maar er staat nu honkbal op. Morgen naar de grote stad Oklahoma, waarbij we ook even Kansas aandoen. We zullen van de volledige 21 mijl gaan genieten.