Ook vandaag zijn we redelijk laat wakker, zo rond 7:30 uur. In Nederland is het dan al half 4 in de middag. Binnen 40 minuten zitten we aan de ontbijttafel in een van de restaurants van West Yellowstone. Ook nu smaakt het goed, al kom ik vandaag niet zo snel op gang. Na het eten gaan de overige heren wat brood, beleg en water halen bij de supermarkt, terwijl ik ga tanken.
Ik vraag om $60 op pomp 5 vrij te geven en als de tank van de auto vol is, heb ik voor $57,80 getankt. Als ik het wisselgeld ga halen, krijg ik de melding: “Close, but no cigar.”. Ik kan dat wel waarderen. Voor degene die niet zo bekend zijn met het tanken in de VS, je betaalt per credit card (wat meestal iets duurder is) of je gaat naar binnen en geeft een bedrag af waarvoor je wilt tanken. Als je teveel hebt betaald, kan je gewoon naar binnen om het teveel betaalde bedrag terug te krijgen.
De rit naar Missoula is, net als in de Tour de France, een beetje een tussenrit. Er zijn geen echt spectaculaire bijzonderheden, al weet de navigatie er af en toe nog een feest van te maken. Zo rijden we over een grindweg langs vele boerderijen om 6 mijl later weer op dezelfde weg uit te komen. Toch komen we in de buurt van Helena op een mooi uitzichtpunt. Hier hebben Lewis en Clark bji hun verkenningstochten naar het westen hun kamp opgeslagen op een kleine mijl van elkaar. Het uitzicht over de Missouri rivier is ook mooi. We eten hier onze broodjes op.
Vlak bij of net in Helena zien we een grote voetbal. Het veld is bezet door veel kinderen met ouders langs de lijn. Het is goed te zien dat het voetbal, hier soccer genaamd, populairder wordt. Met zo’n groot potentieel aan spelers, zal de VS in de nabije toekomst een geduchte tegenstander worden. Nadat we Helena zijn gepasseerd is het nog 110 mijl snelweg door graanvelden en prairies naar Missoula. Op een ontsnapte koe langs de snelweg na is er weinig te beleven.
Na het inchecken in het hotel nemen we enkele drankjes bij een sportbar. We bezochten eerst een andere sportbar, maar gingen aan de ene kant de bar in en meteen aan de andere kant er weer uit, net als de meeste Chinese toeristen. Er waren geen zitplaatsen en zelfs de man achter de bar zei dat we dan beter aan de overkant konden zijn. In die bar nemen we enkele consumpties en kijken op een scherm of 15 naar diverse sportwedstrijden. Helaas staat het geluid hard. We horen echter wel de reacties van de andere bezoekers op acties die op de schermen worden getoond. Het nodigt echter niet uit om te blijven eten.
We eten in het centrum van Missoula op zo’n 12 minuten lopen van de bar. We kunnen buiten eten, het is nog 21 graden, maar dan moeten we een half uurtje wachten. Binnen kunnen we zo goed als meteen bestellen. We besluiten om binnen te eten en dat is een klein feestje. Het smaakt zeer goed en naar meer, maar het is gewoon precies genoeg. We besluiten met een bak koffie of een Sundae ijs, al moet een enkeling hiervan overtuigd worden. Als het ijs komt, is hij om en bestelt alsnog het ijs.
Vol en tevreden lopen we terug naar het hotel waar we de sport verder volgen op tv. Morgen naar Spokane.
