Om maar meteen terug te komen op de cabin, ik heb thuis een kamer die bijna even groot is en daar staat mijn bed in. In deze ruimte stonden 2 kleine 2 persoonsbedden, een kast, 2 stoelen en een tafel. Als ik mij omdraaide in bed dan lag ik tegen de muur of de kamergenoot op de grond. Als je je niet voorzichtig omdraaide dan werd de ander zeeziek van het schommelen en springen van de matras. Ik ben dan ook om 3 uur al wakker en kan met moeite nog in slaap vallen. Naar mijn gevoel heb ik daarna nog maar iets van 30 minuten geslapen. De overige leden van het reisgezelschap hebben soortgelijke ervaringen. Na het eten van gisteravond, een tweede domper.
We zijn dan ook al vroeg op pad en het eerste lichtpuntje is het ontbijt bij Oma’s familierestaurant. Het is goed, geen overdreven grote porties en betaalbaar. Wij zitten naast de “stamtafel” die in een u-vorm in het restaurant staat. Al snel hebben we door dat je hier alleen mag zitten als je hier een bepaals aantal jaren vaste gast bent. De gemiddelde leeftijd ontstijgt die van ons met zo’n 10 jaar. Na het eten direct door richting Yellowstone.
We beginnen op de Buffalo Bill scenic drive. Die voert ons langs een dam waar waarschijnlijk het grootste deel van de electriciteit van Cody vandaan komt. De weg voert ons verder richting het park door de bergen (ja, alweer). Eenmaal bij de ingang aangekomen moet ik nog even een krabbel zetten op de America the Beautiful kaart om hem geldig te maken. Hierna mogen we het park in.
We stoppen bij een general store en sommige van ons kopen, naast koffie, een t-shirt, pet, badge en magneet. Na het verlaten van het parkeerterrein moeten we eigenlijk links af naar de zuid uitgang richting Grand Teton, maar slaan af naar 2 velden met geologische activiteit. De Sulphur spring doet zijn naam eer aan, maar ook de Mud vulcano ruikt niet echt fris.
Bij de Mud vulcano kunnen we een pad aflopen die langs diverse bronnen gaat. De dragon mouth is zeer actief en produceert voornamelijk stoom. Even verder op raken we in gesprek met een Amerikaanse omdat ze wil weten waar we vandaan komen. Dit mede door onze sweaters en jacks waar Olympia Haarlem op staat. Haar man is in Nederland geweest of opgegroeid. Als we iemand aanwijzen met een korte broek en korte mouwen (het is slechts 6 graden) dan zegt ze dat dit haar “dumb brother” is. Bij het voorbijgaan wordt hij met die term begroet. Even later zien we dezelfde dame weer en toen vermelde ze dat hij haar had gevraagd waarom wij hem de dumb brother noemde. Plezier al om.
Na de beide bronnen keren we terug naar de auto en rijden nu wel richting zuid uitgang van het park. Helaas is de West Thumb afgesloten en missen we dus enkele bronnen en poelen. Omdat het weer niet goed is, besluiten we niet te stoppen bij enkele uitzichtpunten. Morgen rijden we namelijk toch de andere kant weer op naar West Yellowstone. Door weg werkzaamheden zien we wel de waterval bij Lewis Lake, maar kunnen er geen foto van maken.
We krijgen inmiddels melding van een grote brand tussen onze positie en Jackson, maar die weg zullen we spoedig verlaten om de scenic road in Grand Teton te rijden. In het begin zien we de bergtoppen nog niet, maar al snel klaart het op en zien we ook de sneeuwvelden die gisteren op de bergen zijn gevallen. We spotten in het hoge gras nog een wild dier, maar door de schutkleur is het niet duidelijk wat voor een. We houden het op een vos.
Via een route door het bos bereiken we weer de snelweg en zijn verbaast om te constateren dat ze hier een redelijk groot vliegveld hebben. Er staan 2 jumbo’s klaar om te vertrekken. Een van United, de ander van American Airlines. In Jackson Hole aangekomen zijn ze hier ook bezig met de weg. We zitten net buiten het drukste deel van het centrum en hebben dus geen probleem met passerend verkeer.
Na de koffers e.d. op de kamer te hebben gezet lopen we richting centrum. We proberen eerst de lokale brouwerij maar die zit vol. Dan maar het Cowboy café. Hoewel het zeer gezellig is, heeft men er wel alles aan gedaan om de vooroordelen over de cowboys in het interieur te verwerken. Zo zijn de barstoelen voorzien van een zadel en is het houtwerk gesneden in ranch stijl. Maar dat mag de pret niet drukken. Ook hier verbaaste vragen over waar we vandaan komen. Na het beantwoorden is de volgende vraag wat we hier doen. Nog voordat wij hebben kunnen antwoorden, geeft een van hen het antwoord al aan zijn maat: Iets drinken.
We nemen slechts 1 drankje en lopen daarna door naar de Mexicaan. Ook hier goed en voldoende eten. Tevreden lopen we terug naar het motel. Morgen weer terug door Yellowstone naar West Yellowstone waar we 2 dagen verblijven.
