Om maar eerst iedereen gerust te stellen, we eten niet te veel. Na een uitgebreid ontbijt is de volgende maaltijd pas het avondeten. En ja, de porties zijn groot, maar we hebben geen voor of nagerecht. De lunch die we nemen blijft meestal beperkt tot 2 kokos koekjes. Daarnaast lopen we gemiddeld 10000 stappen, dus rond de 9 km. We verbranden dus genoeg koolhydraten.
Vanochtend nemen we het ontbijt in het familierestaurant van Canmore. We zijn precies op tijd want als we weg gaan, staan ze buiten te wachten voor hun ontbijt. Vanaf het restaurant rijden we naar Yoho National Park dat op een kleine 100 km ligt. Vlak voor het park is een overzicht te zien van het treinspoor dat door tunnels de bergen verderop gaat. Van het spoor is helaas weinig te zien omdat de dennebomen hier goed groeien en het zicht daardoor beperken.
We vervolgen onze weg het park in en rijden over een doodlopende weg naar de Takakkaw waterval. We begrijpen meteen waarom de bussen rechtdoor reden want er zitten 2 bochten in de weg die de campers acteruit moeten nemen als ze terug rijden. Uiteindelijk komen we bij de waterval uit die 245 (!) meter hoog is. Een prachtig schouwspel waar we aan de voet kunnen komen met een kleine wandeling.
Eenmaal terug bij de auto rijden we naar Kootenay National Park voor een scenic route die we helaas niet kunnen vinden (als deze er al was). We beginnen vroeg in het park bij de Painted Pots. Deze poeltjes hebben ietwat verschillende kleuren door de mineralen die in de bodem zitten. Ze variëren van groen/blauw tot groen en oker/oranje. Na de wandeling terug over diverse evenwichtsbalken gaan we dieper het p
Na een kleine waterval te hebben bewonderd, moet de chauffeur boven op de rem omdat er een wolf oversteekt. Geduldig wachten we op de rest van de roedel, maar die komt niet. We rijden door tot we in de gaten hebben dat er geen scenic route is. We keren om naar Canmore en vanaf het hotel lopen we naar de pub waar we gisteren ook waren.
Onder het genot van een drankje en wat eten, vieren we de verjaardag van Frans en hoewel ik wel wil vermelden dat het nog laat werd, was dat in ieder geval niet in de pub. Morgen rijden we terug naar de VS via de Going to the sun road door Glacier National Park. De langste rit op papier. Eerst maar even uitrusten.
