I am part of it….

Hoewel we morgen pas rond 22:40 (4:40 Nederlandse tijd) terug vliegen, zien we vandaag toch als de laatste volledige dag. We hebben nog een bezoek aan de Top of Rocks in het boekje en enkele kleine zaken die we willen bezoeken op de agenda staan. We worden wederom redelijk laat, zeker voor New York begrippen, laat wakker en eigenlijk willen we het getoeter en de voorbij razende metro geluiden opnemen zodat we de komende dagen thuis ook kunnen slapen. Ik heb altijd gedacht dat het bij mij druk qua geluid was, maar het gefluit van de vogels of het half uurtje opstijgen van Schiphol valt in het niet bij het continue geluid van de stad New York.

We eten het ontbijt weer in het vertrouwde café en aangezien het brunch is, wordt het een BLT sandwich. We lopen na het ontbijt richting metro en via een enkele overstap komen we bij 59 street. We moeten daarna even lopen maar kunnen direct instappen op de cable car (of tramway zoals het hier genoemd wordt). We gaan omhoog en langs de Koch/Queensborough Bridge komen we aan op Rooseveld Island. Ik ben niet zo’n fan van (ski)liften, maar zolang ik niet naar beneden kijk is er in principe geen probleem. Op Rooseveld Island blijkt dat we net te laat zijn om mee te lopen in de 5K recreation run. Het is druk de andere kant op, maar langs het water is het koel en we lopen richting de inrichting waar vroeger de mensen met pokken opgenomen werden. Dit was voor hun meestal wel een enkele reis. Even verder op is een monument voor de Amerikaanse President tijdens WO II die in de huidige tijd niet gekozen zou worden vanwege zijn handicap. We drinken een lemonade en na het monument keren we terug naar de Kabelbaan.

De kabelbaan is gratis, mits je een metrocard hebt en binnen een korte tijd weer op de metro stapt. We weten inmiddels onze weg goed te vinden en nemen, in plaats van enkele blokken te lopen, de metro iets verder downtown om dan exact onder Rockefeller Center uit te stappen. We “redeemen” onze kaart en mogen meteen door naar de liften. In tegenstelling tot vele andere activiteiten hoeven we niet de verplichte foto te laten maken. Hoewel de man nog wel aandringt weet hij eigenlijk wel dat het tegen beter weten in is. Als we met de lift naar boven gaan, krijgen we een voorstelling in het plafond te zien van de liftschaft. Nog steeds is niet duidelijk of dit nu een film of “live” was. Boven aangekomen zijn er 3 niveaus waarop je de stad New York zien kan. Een andere toerist is zo vriendelijk om ons op de foto te zetten met Empire State Building op de achtergrond. In tegenstelling tot ESB heeft TOTR geen tralies of hekwerk maar glas. Met een brandende zon, ook op de 69e verdieping, is dit echter niet altijd goed foto’s nemen. Er is een bruidspaar, maar eigenlijk hebben we genoeg gezien. Via 3 shops gaan we weer naar beneden en maken nog enkele foto’s van Rockefeller center en de kathedraal verder op.

We eten wat in een deli, maar eigenlijk heeft de warmte de meeste energie uit ons weggenomen. We hebben geen verdere plannen, morgen alleen even wat souvenirs kopen (de gebruikelijke prullaria en t-truitjes), misschien de Brooklyn Bridge, maar het merendeel van wat we wilden zien en bezoeken is afgevinkt. Natuurlijk hadden we meer kunnen doen of anders, maar we hebben genoten en zijn zeker niets tekort gekomen. We besluiten afscheid te nemen van onze vaste stekken. In de Ierse pub aan 49th street staan echter niet de bekende personen en nadat we de hele week niet meer dan $ 7 betaalden voor een pint, is het nu $ 8. We gaan verder op en daar is het wel $ 7 maar er komt nog tax bij. Volgens ons kan dat niet, maar de energie om te klagen is er niet en wat voor nut heeft het? We gaan terug naar Chinatown en komen terecht bij het bruine café. Gelukkig kent men ons daar en kunnen we enkele afscheidsdrankjes nemen voor $2.

Voor het eten lopen we naar het vertrouwde café. Ik weet zeker dat als het vol was geweest, ze een tafel voor ons vrij hadden gemaakt. De vaste bediende is er weer en ze wil volgend jaar, of ooit, bij ons langs komen. We zullen email adressen uitwisselen en zien of ze haar belofte houdt. Het eten bestaat uit Lamb Chops, Chicken Skewers en Penne Bolognese. We krijgen, na de Chocolate Chip Cookies van vanochtend, een biertje die over was en enkele anderen komen niet op de rekening. Als afsluiting nemen we koffie Nederlandse stijl. De keuze is alleen Amaretto, Khalua en Baileys maar we nemen alledrie een ander likeurtje. Nadat we de rekening hebben betaald wordt er gevraagd of dit de laatste keer is, maar we beloven om morgen weer terug te komen voor het ontbijt. We hebben met het hotel kunnen regelen dat de koffers in de opslag kunnen zodat we in ieder geval nog een halve dag hebben voor de shopping spree.

Als we naar buiten gaan beginnen we Frank Sinatra’s New York te neuriën en vervolgens te zingen. Enkele mensen die we tegen komen beginnen te lachen en een van hen complimenteerd ons en zegt dat hij kan zien dat we het hier naar onze zin hebben. En wie zijn wij om dit tegen te spreken?

Dit is het laatste verslag vanuit New York. De laatste dag zal vermeld worden als we terug in Nederland zijn. Is het werkelijk al 10 dagen?

Foto’s:

No photos