Geen brug te ver

Vanochtend is het wat beter wakker worden dan gisteren, ik heb alleen een beginnende keelpijn en René trek in drop, maar voor de rest zijn de spieren weer tot rust gekomen. We hebben nog enkele activiteiten over van de City Pass en we besluiten om de rondvaart rond Manhattan te doen. Dit valt niet onder de attracties van het boekje maar wellicht kunnen we bijbetalen. We worden in het café waar we ontbijten hartelijk begroet en ze weten nu al dat we met koffie willen beginnen. Ze vinden het wel raar dat wij de koffie niet sterk vinden maar normaal en dat is eigenlijk een compliment. In de 5 voorgaande jaren had ik alleen sterke koffie als deze al een tijdje gestaan had. Maar dan was die minder vers. Deze is en vers en lekker. We nemen Low fat Yoghurt with granola and fruits en wederom smaakt het fantastisch.

Het heeft wat langer geduurd maar we kunnen toch naar Pier 83 voor de rondvaart. Dit betekent wederom een endje lopen vanaf de Port Authority terminal, maar dat zijn we inmiddels wel gewend. Ook de warme temperatuur is geen enkel probleem meer. Als we bij de ticket boot aankomen kunnen we inderdaad met een kleine bijbetaling het beste van New York City doen. Hiermee varen we tegen de klok in rond Manhattan met zijn 5 burroughs. Het is rond 11 uur en we mogen om 11:30 aan boord. We lopen een kleine 100 meter verder naar een vliegdekschip uit de 2e wereldoorlog dat momenteel een museum is. We kunnen er, zonder te betalen, niet op, maar we komen in de buurt genoeg om wat foto’s te maken. We wandelen terug en er is inmiddels een kleine rij en het boarden is al begonnen. We sluiten aan en kunnen aan boord een redelijk goede plek in het midden van het schip op het bovendek bemachtigen. Natuurlijk zijn er mensen die denken als ze 1 minuut voor vertrek aan komen nog de beste plekken krijgen.

De gids heeft wat weg een rockartiest en zal dat in het verleden misschien ook geweest zijn. Hij vertelt van alles en met een kwinkslag. Als we bij het vrijheidsbeeld komen, loop ik naar beneden naar de balie om wat eten te halen. De keuze is beperkt en zelfs de pretzels die we in gedachten hadden zijn net voor mij uitverkocht. Het wordt een hotdog want de enige overige keuze is chips of nachos overgoten met een soort smeltkaas. Een minpuntje maar als ik boven kom hebben mijn reisgenoten het een beetje gehad met sommige andere passagiers. Ondanks het verzoek om niet te gaan staan zodat iedereen aan zijn foto’s kan komen, zijn er mensen die zelfs pontificaal voor je gaan staan om hun foto te maken en vervolgens niet weggaan maar blijven kijken. Wellicht hebben ze het niet verstaan want hun voertaal is Scandinavisch, waarschijnlijk Zweeds, maar ook dat weten we niet zeker. We varen noordelijk langs Rooseveld Island en vervolgens onder de Bronx door met een uitzicht op Yankee Stadium. Tussen de Bronx en Manhattan zijn heel veel bruggen en als we het rondje voltooid hebben zijn we onder 21 en langs 1 brug gevaren. Als we niet verkeerd hebben geteld.

We kijken nog even Spanje – Turkije in een bar en vervolgen onze weg naar Queens voor de wedstrijd van de Mets tegen de Atlanta Braves. We nemen de 7 trein en gelukkig is het een Express. Hoewel we gewaarschuwd zijn dat het druk kan worden, is het zowel in de trein als in het stadion vooralsnog niet druk. De drukte komt later, rond de 2e inning, maar ook dan heb ik beter bezochte wedstrijden gezien. We eten friet met stukjes beef er door heen en een onbepaalde witte kleverige saus erover heen. Tot onze verbazing smaakt dit niet slecht. We zitten klaar voor de wedstrijd en de thuisploeg begint goed, een twee honkslag en een punt in de 1e inning en tot de 6e inning is het vermakelijk. Helaas voor New York brengen we de thuisploeg niet geluk, want ook de Mets worden op een achterstand gezet. Ze zijn daarna niet meer bij machte om de achterstand in te halen en de wedstrijd gaat op slot. Hiermee worden de laatste innings ontzettend vervelend. Gelukkig heb ik nog wel wat aanspraak van een 3 jarige. Of ik de pindahulzen op de trap had gegooid. Dat klopt en ik krijg een blik dat dit eigenlijk niet mag. Ik verontschuldig me en zijn vader wenst ons nog een prettig weekend.

Na de wedstrijd zijn we binnen een uurtje terug in het hotel waar de airco uit staat. Dus na de benauwde metro rit en het stukje lopen is er geen afkoeling. We kijken nog even Sportcenter op ESPN om de kamer op temperatuur te brengen.

Foto’s:

No photos