Weer naar huis

Ik word de volgende dag wakker met pijn in mijn hoofd. Lekker, denk ik. Een kater. Gelukkig heb ik Ibuprofen mee want niet alleen een meid is op de toekomst voorbereid. Die helpt snel en we ontbijten weer bij Wholefoods, nu met een medium koffie ondanks het aandringen van de medewerker die meld dat ze ook large hebben.

Terug in het hotel regelen we dat de koffers opgeborgen kunnen worden en de shuttle naar het vliegveld. We vliegen pas aan het einde van de middag en gaan dus een eindje wandelen. We komen langs het gerechtsgebouw en de kathedraal. Vanaf dat punt zien we in de verte Manhattan liggen. Eenmaal terug in het hotel, met wat drinken, gaan we in de lounge zitten. De balie medewerker meld ons dat we ook nu al naar het vliegveld kunnen. Eert weigeren we, maar een kwartier later beseffen we dat het niet uitmaakt of we hier of op het vliegveld wachten.

Onderweg komen we langs het hotel waar ik in 2015 zat en ik zie nu wel hoe we hadden moeten rijden, niet dat we daar veel aan hebben want toen was het donker en nu licht. We mogen snel inchecken en bij de gates vinden we hele tafels met tablets waar je op internet kan, spelletjes kan spelen en nog veel meer. Ik krijg het koud en denk dat dit aan de airco ligt. Ik heb nog heel veel punten op mijn frequent flyer kaart en bestel wat te drinken voor ons. Ik heb dorst, maar neem toch een cola en gebruik het ijs om de dorst verder te lessen. We begeven ons naar de gate en daar is het gedrang al begonnen. De vliegmaatschappijen kunnen van alles bedenken om het instappen makkelijker en sneller te maken maar het kuddevolk gaat al staan op het moment dat de business class mag instappen. Wij wachten netjes tot we worden geroepen en omdat men inderdaad niemand doorlaat die niet in de instapgroep hoort, zijn we redelijk snel aan de beurt en op onze plek.

Ik ben echter heel erg misselijk geworden en hoef tijdens de vlucht dan ook niet meer eten dan 1 hap. Eenmaal thuis besef ik de volgende dagen dat het geen kater maar een griepje was. Ondanks de beroerde laatste dag (door de ziekte) was het toch een geslaagde trip. Ik weet op dit moment zeker: Ik ga niet meer naar New York. Maar dat had ik ook al gezegd op het moment dat ik in 2003 terug kwam. Hierna ben ik er nog 4 keer geweest.