Poppenkast

Het is zondag. Dat betekent dat alle diners waar we ontbijt kunnen halen gesloten zijn. De enige tent die wel open is, is Dunkin’ Donuts. We hebben echter geen trek in zoetigheid of een bagel met creamcheese dus we duiken een Whole Foods in. Er zijn kadetjes en er is ham. Met een large coffee van de koffiebar gaan we na het afrekenen bij de kassa aan de tafels zitten. De large koffie is van het formaat emmer, dus het duurt een tijdje voor we op pad kunnen.

De bestemming voor vandaag is het museum of the moving image. Ik ben een groot fan van de Muppets en laat er nu een overzichtstentoonstelling zijn in het museum over Jim Henson, de geestelijk vader van de Muppets. We rijden richting Brooklyn, Astoria in het bijzonder. We dienen nog wel wat te lopen vanaf het metrostation, maar daar zijn we onderhand wel gewend aan geraakt. Van de buitenkant lijkt het niet op een museum en het bordje is ook niet echt groot, dus we lopen er prompt voorbij. Dit hebben we pas in de gaten als we bij de Kaufman Studio staan en op een telefooncel met Laurel & Hardy een verwijzing naar het museum achter ons zien.

We kunnen het nu wel vinden, dus gaan naar binnen alwaar we als eerste Nederlands horen. We beginnen op de 2e verdieping en komen in het museum toverlantaarns tegen, oude film camera’s en nog veel meer dat te maken heeft met bewegende beelden en het vastleggen ervan. De werking van een groen scherm wordt uitgelegd en ook hoe er live commentaar wordt gegeven bij bijvoorbeeld een honkbal wedstrijd. Sinds de opkomst van de computer is de beeldverwerking sterk verbeterd. Dat is te merken op de spelletjes afdeling waar computerspelletjes uit mijn jeugd (ja, zo’n 30 tot 40 jaar geleden) te zien en spelen zijn. Maar ook de meest moderne. Noem me nostalgisch, maar ik vond die oude toch een stuk leuker. Waarschijnlijk omdat je de ontbrekende beelden er zelf wel bij verzon.

Even verder op is te zien hoe je bedrogen kunt worden door beelden met behulp van grime, decorstukken en modellen gemaakt van klei, plastic of ander materiaal. De hoofdmoot op een van de verdiepingen is echter Jim Henson. Als een van de eerste pioniers in poppen in de film wordt hij hier geëerd. Te zien valt hoe hij met bijna niets begon en met vernuft poppen liet bewegen. Als het niet bestond dan maakte hij het zelf wel. We zien poppen uit The Muppet Show, Sesame Street, Fraggle Rock, The Dark Crystal, Labyrinth en nog veel meer. Bij Waldorf en Statler moet ik even lachen en denken aan de heren van SoftbalDino. Ik maak een foto en geef op facebook aan dat ik ze (de heren van SoftbalDino) ben tegen gekomen.

We brengen een aantal uren door in het museum en rijden terug naar Manhattan. We willen of the Top of the Rock op of Empire State Building, maar dan als het donker is. We brengen de tijd even door bij onze Ierse vrienden. We moeten wederom naar boven maar dat komt goed uit want daar staat de gezellige barman die eerst beneden stond en de zuurpruim van boven staat nu beneden. We raken in gesprek met de barman en voor we het weten begint het buiten te schemeren. De barman vraagt ons of we met Oud en Nieuw nog in New York zijn. Dat beamen we en hij vraagt of we het bij hem in de bar komen vieren. Gezien de prijs hebben we dat al op voorhand afgewezen, maar als we zeggen dat we even verder op in een andere bar zitten, dan vind hij dit niet vreemd. Sterker nog, hij wenst ons veel plezier. Als we nog 1 biertje bestellen en de rekening vragen, dan krijgen we het laatste biertje van hem en hoeven alleen de vorige nog te betalen. Met fooi komen we dan toch aardig in de richting van de totaalprijs voor al het bier.

We wensen hem een goed nieuwjaar toe en wellicht tot ooit. We lopen richting TOTR en zien een rij. Als we de portier vragen hoe laat we ongeveer naar boven zouden kunnen is dat om 22:15 uur. Aangezien het nu 17:45 uur is, beginnen we richting ESB te lopen. We hadden wellicht toch even via internet een reservering moeten maken. Echter begint het na een paar 100 meter nu zachtjes te regenen, dus we duiken een metrostation in en zonder te hoeven overleggen, vervolgen we onze weg in de richting Newark. Boven op een wolkenkrabber in de regen lijkt ons geen pretje. De voorspelling is dat het volgend jaar pas droog wordt.

We houden in Newark de Europese eer hoog bij de Duitse vrienden. Het is spelletjesavond met buren die 4 op een rij spelen. Heel verstandig laat hij haar winnen. Moe als we zijn, spelen wij geen spelletje maar gaan na een paar consumpties terug naar het hotel. Hoewel dichtbij, toch ver genoeg om zeiknat te worden. Morgen de laatste dag, zowel van het jaar als van de vakantie.

foto’s: