Going up

Gelukkig is de diner om de hoek wel open want we hebben trek. De “eggs sunny side up” gaan er goed in en de koffie is goed. We betalen nog geen $10 per persoon (inclusief fooi) en we lopen richting PATH station. Als we onder het Oculus komen besluiten we meteen maar omhoog te gaan in One World Observatory.

We hebben geluk want het is niet druk. We kunnen direct naar boven, tenminste, op het moment dat er geen mensen met een gereserveerde tijd aankomen. Tijdens de rit omhoog zien we op de muren en het plafond van de lift de stad New York ontstaan. Van de Nederlandse periode tot vandaag. We worden, met enige aandrang, een kleine zaal in geleid waar een video start over de opbouw van het gebouw. Aan het einde gaat het scherm omhoog en hebben we een fantastisch uitzicht over New York en de Hudson.

Om rond te kunnen lopen, moeten we 1 vedieping naar beneden. We mogen echter niet doorlopen want er zouden nog eventueel mensen zijn die een elektronische rondleiding zouden willen kopen. Wij horen niet tot deze categorie, maar we moeten toch wachten. Uiteindelijk mogen we de trap naar beneden en mengen ons in de drukte. De massa is een mengelmoes van nationaliteiten. Waar het beneden op de grond wat meer Aziatisch is, is hier de meerderheid Europees.

Natuurlijk wil iedereen op dezelfde plek foto’s maken, maar met een beetje geduld kunnen wij ook de nodige plaatjes schieten. Na zo’n uurtje te hebben rond gelopen wordt het steeds drukker, dus we gaan naar beneden en nemen we de metro richting 34th street om de etalages te bekijken. Bij Macy’s is dit nog wel te doen. De kerstman komt op een instabiele slee voorbij en er zijn voornamelijk winter taferelen. We vervolgen de weg op het dure 5th Avenue. Hier is het al drukker en het maken van foto’s wordt bemoeilijkt door de schittering van het daglicht in de ramen.

Bij Saks aangekomen wanen we ons in het Red Light District van Amsterdam. Heel veel schaars geklede dames tegen een kerst-rode achtergrond. Hoewel het hele chique kleding is, gaan de gedachten van de meeste mensen om ons heen toch richting het al eerder genoemde district. We lopen even St. Patricks Cathedral in,maar daar is het zeer druk en er is een mis bezig.  We besluiten om maar meteen de uitgang aan de andere kant te nemen.

Op het einde van het winkeldeel van 5th Avenue begint Central Park. We lopen een stuk door Central Park en kunnen een blik werpen op de Zoo. Bij de Bethesda fountain vinden we het genoeg en proberen via de Mall terug te lopen. Daar is een grote mensen massa in een cirkel rond wat druk pratende jongeren. Ze vertellen een verhaaltje, rappen wat en voegen wat komedie door. Ze halen mensen uit het publiek en er is wat acrobatiek. Ze werken naar een hoogtepunt toe en eigenlijk duurt dat te lang. Wij lopen weg voordat we er achter kunnen komen of dit nu werkelijk een optreden is of een manier om bijvoorbeeld zakken te rollen. We gaan er maar vanuit dat het een optreden is.

Van al dat wandelen, de teller staat op ruim 12 km, krijg je dorst. Dus we gaan richting 49th street en vinden moeiteloos ons stamcafé van de vorige trip. De barkeeper is dezelfde, alleen is de rode baard nu grijs. We raken aan de praat en het is gezellig. Ondanks onze vraag (of liever de mijne) of de rekening klopt, wordt deze niet aangepast. Een les is geleerd: als zij niet willen dat we het juiste bedrag betalen maar minder, dan vragen we het niet nog een keer.

We nemen de PATH terug naar Newark en stoppen vlak voor het hotel in Red’s Beergarden waar we een klein hapje nemen met wat extra patat want het is immers een kleine hap. De kleine hap is echter puur Amerikaans en de extra patat wordt zo goed als niet aangeraakt. Moe maar voldaan komen we halverwege de avond terug in het hotel. We proberen nog wat sport te kijken maar daar wordt je nog moeier van. Dat blijkt want als de eerste een half uur later wakker schrikt van een harde reclame uiting, slaapt iedereen al.  Gelukkig doet hij de tv en het licht uit en kunnen we de rest van de nacht ongestoord slapen.

Foto’s:

No photos