Het is wederom een beroerde nacht voor mij, voornamelijk omdat ik snip verkouden ben. Dit brengt ook ongemak voor de rest mee want dan schijn ik te snurken. Om half 6 is het klaar en lees ik wat hoofdstukken in mijn boek. Rond 7 uur ga ik douchen en de rest volgt later.
Aangezien het een lange rit kan zijn, gaan we vroeg op pad. Als we de auto ophalen is deze niet weggesleept en stonden we dus toch op de juiste plek. Chicago heeft overigens de naam, maar St Louis is ook zeer winderig. En daar bedoel ik het weertype mee.
Na het inladen besluiten we niet te ontbijten maar onderweg bij de eerste Subway een footlong te nemen waarbij we de helft als ontbijt nemen en de andere helft als lunch. Net op de snelweg richting Memphis besluit er een kartonnen doos over te steken. Ik neem de gok niet dat deze leeg is en ontwijk deze via de vluchtstrook. Na het verlaten van de snelweg stoppen we bij de Subway en vlak erna om even te tanken voor de schandalige prijs van €0,70 per liter.
We komen door diverse kleine steden langs de Mississippi. Een van die steden is Cairo, maar dat lijkt een spookstad te worden. Eens een stad van 15000 inwoners, maar nu nog 1500 en nog steeds afnemend. Als we het stadje uitrijden, komen we op een heel mooie stalen brug over de rivier uit. Vlak erna is een tankstation waar we even gebruik maken van de toiletten.
Al meeslingerend met de rivier vervolgen we de weg. Nadat we eerst Missouri zijn ingereden, komen we vlak voor de terugkeer in Illinous bij een fort. De soldaten van het Zuidelijke leger verveelden zich aardig. Zo gebruikten ze kanonskogels om mee te bowlen. Een ander verdrijf was het plaatsen van boomstammen op zo’n manier dat het van veraf kanonnen leken. Eenmaal terug in Missouri maken we de oversteek naar Arkansas. Daar zien we een Art-Deco busstation in Blythville.
De laatste tussenstop is in Dyess, de plaats waar Johnny Cash een groot deel van zijn jeugd heeft doorgebracht. Dyess is vergelijkbaar met de Drenthse veenkoloniën, waar werklozen een huis en land konden krijgen om een bestaan op te bouwen.
Terug op de snelweg komen we bij Memphis in de file, maar kunnen blijven rijden. In het hotel hebben we een grote kamer maar moeten nog wel even een handdoek regelen omdat er maar 3 waren.
Ik heb in ieder geval een beter bed dan de vorige 2 nachten en ik hoop morgen uitgerust Memphis te kunnen verkennen.
