Het is wederom rond een uur of 6 dat ik wakker ben. Mijn kamergenoot was al iets eerder wakker. Aangezien we om 7:30 uur hebben afgesproken voor het ontbijt, lees ik wat en kom een aardig eind verder met Candy Crush. Om 7:20 uur appen we de andere kamer dat we klaar zijn voor ontbijt en alvast aan de koffie gaan. We krijgen als antwoord een vraag of het om 7:45 kan. De heren zijn pas net wakker of bezig zich klaar te maken voor het ontbijt.
Wij gaan alvast aan de koffie en beginnen aan het ontbijt als de heren er ook zijn. Voor Amerikaanse begrippen is het redelijk te eten.
Na het ontbijt rijden we terug naar Vicksburg want daar hadden we gisteren te weinig tijd voor de bezichtigingen. We rijden het grootste deel van de weg ernaar toe via de Natchez Trace Parkway. Een scenic drive door bossen. We verlaten deze om een rondje te rijden door het Vicksburg national military park. Hier heeft het Noordelijke leger het Zuidelijke leger een grote nederlaag toegebracht. Even lijkt het erop dat wij ook een grote nederlaag lijden, maar de portemonnee die uit de auto is gevallen tijdens het uitstappen bij een van de punten, ligt er gelukkig nog.
Na het Military park rijden we Vicksburg in en stoppen bij een Coca Cola museum. Coca-Cola werd in 1866 “uitgevonden” als hoestdrank in Atlanta. De siroop werd in soda shops aangelengt met koolzuurhoudend water en verkocht. Joe Biedenharn was de eerste in 1894 die de siroop met water en koolzuur in flessen bottelde. De plaats waar dit gebeurde is nu een museum. Hoewel niet zo groot, is het toch interessant. Ook de koolzuurmaker en flessen schoonmaker staan er nog en achter het museum is een soda winkel te zien. Aangezien we geld tekort komen en men niet alles naar Nederland wil verschepen, blijven de aankopen beperkt tot wat magneten en een t-shirt. Later een nieuwe kans in Atlanta.
We zijn even het spoor bijster op een spoorweg assemblement, maar kunnen later via de eerder genoemde Natchez Trace Parkway richting het zuiden rijden. In dit deel staat een van de eerste plantagehuizen, maar we kunnen daar niet naar binnen vanwege de bouwvallige staat. Voordat we naar het huis lopen waarschuwt de parkwachter ons voor ratelslangen en insecten die uit de boom vallen. We blijven dus netjes in het midden van het stenen pad, maar ik krijg toch een 2 mm grote spin op mijn bril.
Na het bezichtigen rijden we door naar Natchez waar er veel koloniale huizen van de plantage eigenaren zijn te vinden. We stoppen even bij een BBQ restaurant voor een broodje vlees. Aangezien hier voornamelijk lokale bevolking zit, moet het wel goed zijn en dat is het zeker. Na de lunch en enkele landhuizen verlaten we Natchez.
Na een 80 mijl gereden te hebben komen we in de stad Baton Rouge. Dit is vernoemd naar een rode paal die de grens tussen enkele Indianen stammen aangaf. Tegenwoordig is het een grote universiteitsstad met diverse stadions voor de verschillende sporten die door LSU (Louisiana State University) worden beoefend. Vooral het American Footbal stadion is indrukwekkend.
Na het verlaten van de campus rijden we door naar New Orleans. De weg gaat door diverse moerassen en bayou’s waarbij de weg op palen in het water staat. Eenmaal in het hotel is het voor sommige haasten naar het toilet omdat de (spreekwoordelijke) dijk op springen staat. We krijgen eerst maar 1 kamer en als ik terug ga naar de receptie volgt alsnog de bestelde 2e kamer. Omdat we 2 volle dagen in de stad zijn, eten we wat bij de Mexicaan aan de andere kant van de weg. Het restaurant ziet er aan de buitenkant niet uit als toprestaurant, maar is het zeker. Alles is vers bereid en goed gekruid.
Morgen veel keuze uit diverse zaken, zoals een plantage bezoek, een radarboot, French Quarter, moerasboot en nog veel meer. Aangezien de klok hier pas vannacht een uur terug gaat, ben ik bang dat ik al om 5 uur wakker ben. Gelukkig heb ik genoeg boeken op de e-reader.
