Crocodile Dundee

Het blijft een beetje wennen met wakker worden. Qua zomertijd was het goed geweest, maar vannacht ging hier de klok een uurtje terug. Het was dus even na half 6 dat ik wakker was. Om half 8 even ontbeten en samen met de rest plannen gemaakt voor de dag.
We gaan dus op een moerastocht. Het is lastig zoeken, maar we vinden er 1 die redelijk betaalbaar is. De tocht begint om 12:15 uur dus we moeten nog wat ervoor doen. Het toeval wil dat er op weg naar het verzamelpunt van de moerastocht een wandelroute door het moeras te doen is. Na een paar keer er voorbij te zijn gereden, vinden we eindelijk de parkeerplaats waar de wandeling kan beginnen.
Er is een pad gemaakt van vlonders en op enkele punten heb je een overzicht over het moeraslandschap. Bij het eerste punt zijn er 3 witte ibissen te zien die met hun lange snavels voedsel in de bodem zoeken. Langs het pad zelf zijn voornamelijk vlinders en libelles te zien en diverse boomsoorten. Een hiervan is een eik die geregeld eikels laat vallen. Op het tweede punt is er alleen riet te zien. Uiteindelijk komen we op de dijk terecht en kunnen we terug naar de parkeerplaats lopen.
We rijden door naar het punt waar de tocht moet beginnen, maar het is aardig vroeg. Even terug naar het benzinestation dus voor wat frisdrank want het is aardig warm (28 graden) en benauwd. Een kwartier voordat we ons moeten melden, zijn we terug en ik ga in de rij staan om ons te melden. We krijgen een grijze armband, wat betekent dat we met boot 4 meemogen.
De gids is een goede en hij weet met een Zuidelijk accent prima te vertellen wat er te zien is. Het gebied waar we doorheen gaan bestaat uit zoet, brak en zout water. Volgens zeggen zitten we op een punt waar we binnen 2 minuten witte haaien, alligators en meervallen kunnen vinden, al naar gelang de watersoort.
Langs de kant groeien veel bomen, maar die zullen nooit heel groot worden omdat het gebied op het water drijft. Eenmaal groot vallen ze om of zinken ze door het gewicht naar beneden. Tijdens orkaan Katrina werd dit gebied opgetild door 6 meter hoge golven. De waterlelies hier bevatten een stof die dodelijk is doordat het de spieren verlamt.
In het brakke water zien we de eerste alligators. Het zijn er 3 die weten dat ze wat te eten krijgen bij de boot. Een ervan heeft pech want een meerval pikt vlak voor zijn neus het polletje eten weg. Als iedereen zijn/haar foto’s heeft gemaakt, gaan we naar een ander gebied. De gids waarschuwt even dat hij de Cajun AC aanzet en met een vaartje van ongeveer 40 km/uur zijn we snel een stuk verder op.
Als we het beginpunt zijn gepasseerd, zien we schildpadden aan het drogen in de zon. Net als de alligators hebben ze zonlicht/warmte nodig om hun spijsvertering op gang te brengen. Verderop ligt een grote alligator op een stam te drogen. Er lijkt op de bomen rose kauwgom te zitten, maar dit zijn eieren van een waterslak die net zo groot als een vuist kunnen worden. Net als de waterlelies en de alligators zijn deze dodelijk.
We varen een kleine inham in, in een gebied dat wel een bodem heeft. We zien daar een hele kolonie wasberen die ook geïnteresseerd zijn in het eten dat vanuit de boot naar hen wordt gegooid. Het is hierna helaas weer tijd om terug te keren naar het beginpunt. We bedanken de gids en lopen tevreden terug naar de auto.
Omdat we het centrum van New Orleans, of beter het French Quarter, nog niet gezien hebben, rijden we door naar de stad aan de Mississippi. We hebben wat regen onderweg maar dat mag de pret niet drukken. De eerste parkeerplaats kost $51 per 5 uur, dus we nemen die van $35 voor 6 uur maar. We lopen door het Franse deel en we zijn niet de enige. Het is behoorlijk druk. Eenmaal uitgelopen nemen we plaats in een restaurant aan Union Square alwaar we de jazzmuziek van het plein goed kunnen horen. Dat was in Bourbon street toch wat anders. Daar kon je elkaar niet meer verstaan vanwege de harde muziek.
Na het eten keren we terug naar het hotel, mede omdat de parkeertijd zo goed als voorbij is. Morgen naar een plantage en ‘s avonds naar een NBA wedstrijd. Wellicht in de middag nog even de stad in, we zien wel.