Vallend en bevroren water

We hebben geluk met de kamer in het hotel. Het raam kan open. Niet dat we nu eruit willen springen, maar een beetje frisse lucht is altijd beter dan de airco. De frisse lucht is er zeker want als we de volgende ochtend wakker worden, zijn de ruiten van de auto’s voor het hotel bevroren. Het ontbijt moet op (soort van plastic) schotels gegeten worden want de grote borden zijn op.

Na het eten rijden we naar het Cayahoga National Park. We beginnen bij een huis uit 1827 dat redelijk schots en scheef staat. Daarna door naar een station. Door het park loopt een spoorweg waarover een trein kan rijden met uitzicht op de mooiste punten van het park. De trein rijdt vandaag niet, dus we moeten ze zelf zoeken.

Als we het station met uitzicht op een hoge brug verlaten, zien we een paar herten. Zeer lastig te zien, maar als de ongeduldige automobilist achter ons toetert, komen de herten wat verder uit het sprokkelhout en kunnen ze op de foto.

Op weg naar het volgende station komen we langs een waterval. Hoewel er weinig water naar toe stroomt, is het toch indrukwekkend. Maar ja, wat wil je. De hoogste waterval in Nederland is geloof ik een halve meter hoog.

Het volgende station dat we bezoeken is Boston. Hier is ook het visitor center te vinden. Daarnaast zijn er nog wat oude gebouwen uit de tijd dat hier de papier industrie en bootwerf hoogtij vierden. Terug lopend naar de auto zit er een roofvogel op een paal een muis op te eten, maar ik ben niet alert want ondanks het feit dat ik hem op een halve meter passeer, zie ik hem niet. Gelukkig hebben de anderen wel foto’s gemaakt.

De stop hierna is Peninsula. Hier rijdt de trein om 17 uur wel, maar dan als Noordpool expres. Het dorp is dan ook in kerstsfeer versiert. Dit zal in het donker beter naar voren komen, maar het is pas lunchtijd en we moeten op tijd in Cleveland zijn voor het ijshockey. De lunch nemen we in een klein restaurant waar we de gemiddelde leeftijd aardig omlaag brengen. Het smaakt overigens voortreffelijk.

Omdat we toch een trein willen zien, rijden we door naar het begin- danwel eindpunt van de lijn in Akron. Meer dan een station en een politiewagen zien we daar echter niet.

We rijden terug in de richting van Cleveland en bezoeken de Bridal Vail falls. Ook hier een mindere aanvoer van het water waardoor de waterval niet helemaal tot zijn/haar recht komt.

In Cleveland rijden we bijna recht het Guardians stadion in, maar met twee bochten komen we in de parkeergarage naast het honkbal stadion en de hal voor het ijshockey. We proberen de team shop te vinden, maar het stadion wordt verbouwd en alles is dicht. Wel is er een sportwinkel waar ik de pin en pet van de Guardians koop. Ernaast zit een sports bar en grill waar we wat drinken en nachos en wings eten. Tegen de tijd dat de hal open gaat voor het ijshockey is het aardig druk geworden en er komen nog steeds mensen bij.

Wij gaan echter wel de hal in om de sfeer voor de wedstrijd te proeven. We krijgen een boks van de man die onze kaartjes scant en we zitten redelijk goed. De wedstijd begint goed want de Cleveland Monsters scoren heel snel. In de rest van de wedstrijd is het aardig chaotisch en de Toronto Marlies zijn beter, maar de goalie van de Monsters verdient een extra schouderklopje omdat hij bijna alles eruit haalt. In de 3e periode wordt het toch 1-2 voor de Marlies, maar de Monsters maken vlak voor tijd gelijk. Overtime! Dat wordt gespeeld met 3 veldspelers aan beide kanten, sudden death en hooguit 5 minuten. Ook hier is de goalie van de Monsters de held van de dag. Als de shootouts nog 10 seconden verwijdert zijn, scoren de Monsters de beslissende goal. 3-2 voor de thuisploeg! Vanuit de garage zijn we binnen 15 minuten weer in het hotel en op tijd om honkbal te kijken.

Morgen naar de Rock & Roll hall of fame en nog wat laatste inkopen doen.