Vroeg in de ochtend mijn ontbijt bij de receptie opgehaald, bestaande uit 4 geroosterde boterhammen, kop koffie (Amerikaanse stijl dus niet sterk), jam en een beker jus d’orange. Dit naar binnen gewerkt vertrek ik met Jack FM op 93.1 richting Newport. Juist als ik denk dat de gevreesde files aan de andere kant staan moet ik in de remmen en ben ik ook de pineut. Gelukkig valt het mee en na de wegwerkzaamheden loopt het verkeer weer door. Keurig op tijd meld ik me bij de balie met een coupon. De Amerikanen naast me staan verbaast te kijken dat ik slechts de helft hoef te betalen, wat mij dan weer verbaast want overal hoor ik niets anders dan dat men een coupon heeft. Glimlachend betaal ik ook de $3,50 extra omdat de benzine duurder dan $3,50 per gallon is.
Exact om 10 uur vaart de Ocean Explorer uit en door het “kanaal” dat eigenlijk een ingedamde zee arm is, varen we richting Pacific om het ruime sop te kiezen. Op de grens van de pier en de pacific ligt een familie zeeleeuwen (en geen zeehonden) op een boei om op te warmen. De bioloog die mee is verteld dat ze dit nodig hebben om de huid op te warmen waardoor er een olie gaat vloeien die de huid weer waterdicht maakt. Als we zo’n halve mijl uit de kust zijn duiken de eerste dolfijnen op. Maar omdat deze zeer snel uit en weer in het water duiken en ik nog niet de zeebenen heb op de stuiterende boot, kan ik er weinig goed op de gevoelige SD kaart krijgen.
De bioloog wijst de schipper op een mogelijke walvis een aantal mijlen verder op. Via een verrekijker is inderdaad het spuiten van water te zien, maar voordat we dichterbij gekomen zijn is de walvis al weer onder. Dit duurt meestal 5 tot 12 minuten en na 7 minuten zien we, weer ver van ons, een fontein omhoog komen. Nadat de walvis wederom onderduikt in de jacht op kril en daarna boven komt zijn we iets dichterbij maar meer dan een fontein krijg ik niet goed op de foto. Als hij een zwaai met de staart maakt, druk ik af maar helaas stuiteren we over een golf en maak ik een mooie foto van de lucht.
Tegen beter weten in vaart de schipper vervolgens langs de kust terug en voorbij Newport. Op het moment dat hij weer om wil keren om dolfijnen te zoeken, duikt een tweede walvis zeer dichtbij op en na het onderduiken en weer boven komen zitten we net boven de 700 yard afstand die verplicht is en hebben we zeer goed zicht op de walvis. Omdat hier de boot wat minder stuitert heb ik nu wel de walvis (voor zover zichtbaar) op de foto en als hij zijn staart laat zien, ben ik tevreden dat ik dit op de foto krijg. Hierna vaart de schipper terug en loop ik nog even over de pier heen en weer voordat ik ergens iets eet en de auto ophaal.
Ik rij via wat lokale wegen naar Hollywood en merk dat het al drukker wordt. Ik wil vroeg bij het stadion zijn, dus stel de navigatie in op Dodger stadium. Dit doe ik netjes aan de kant, maar wellicht niet op de goede plek want een politiewagen houd me in de gaten. Als ik weer de weg op ga en me voor de rest keurig gedraag slaat de politiewagen af en kan ik onbezorgd doorrijden. Bij het Dodger stadion is de parkeerplaats nog niet open en moeten we een half uur wachten tot we naar binnen mogen. Op een zeer grote parkeerplaats zet ik de auto neer in de hoop dat ik hem zo nog terug kan vinden.
Dodger Stadium ligt op een berg. Nu is dat niet erg, maar als je driekwart stadion rond moet (natuurlijk ga je de verkeerde kant op) dan heb je heel wat trappen gehad voor je bij de ticket office komt waar je je kaart op kunt halen. Ik krijg netjes mijn kaart en verwonderende blikken dat je uit Nederland komt plus de wens dat ik maar een mooie wedstrijd mag zien. Al teruglopend over dezelfde trappen van net wordt ik ingehaald door de man die me het ticket had gegeven. Hij overhandigd me een 2e kaartje met de opmerking dat ik de kaart van morgen had gehad. Ik ben echter alweer het halve stadion te ver, maar besluit daar maar naar binnen te gaan en via de gallerijen terug te lopen want ik heb geen zin in nog een keer die trappen.
De wedstrijd is eenzijdig en een met veel homeruns. Van de 8 punten van de Dodgers worden er 7 gemaakt uit 6 homeruns. Uribe slaat er 3 (allen solo). Er is ook vandaag “Nederlandse” inbreng. Bij de Diamondbacks slaat Didi Gregorius het enige punt binnen op een dubbel en in de 9e inning gooit Kenley Jansen de wedstrijd, enigszins met moeite, dicht. Omdat het merendeel van de supporters hier pas in de derde inning binnen komt en al bij de 7e weg gaat, ben ik nadat ik mijn auto verbazingwekkend snel heb teruggevonden, binnen 20 minuten terug in het hotel. Even slapen maar en morgen waarschijnlijk Warner Bross studio maar bekijken.
Foto’s: https://flic.kr/s/aHsk9zyJ7e