Jingle Bells (2004)

Het tripje naar de Verenigde Staten in 2003 heeft naar meer gesmaakt en dan voornamelijk het bezoek aan New York. Deze stad was indrukwekkend en de 2 1/2e dag was eigenlijk tekort. Zeker als je dan nog een honkbalwedstrijd midden op de dag inpland. Het idee was dus om weer naar New York terug te keren. De vraag was alleen: wanneer (en eventueel: met wie)?

Bij het kijken van Home Alone en diverse andere films besloot ik om de periode voor kerst te gaan. Aangezien er niemand interesse had om mee te gaan, werd het niet met kerst zelf, maar vlak ervoor. Ik heb de standaard 5-daagse city trip geboekt en zou nu rechtstreeks met KLM naar the Big Apple vliegen. Ook een ander hotel dit keer. Niet het (vergane?) glorie hotel Pennsylvania maar het Washington Jefferson op 52nd street. Op schiphol blijkt een upgrade er niet in te zitten. De vlucht is compleet vol met Nederlanders die hetzelfde idee als ik hebben en Amerikanen die voor de feestdagen naar huis reizen.

Redelijk vlot bereiken we New York op LaGuardia en aangezien ik wederom van Newark terug reis neem ik een enkele reis met een hotelbusje. Nu ben ik wel de laatste en kom redelijk laat aan in het hotel. Het is kleiner en wat persoonlijker. Ik krijg een kamer op de begane grond (floor 1, ik leer het al 🙂 ) direct naast de lift. Dat is wat minder maar omdat het aantal kamers beperkt is, is de overlast ook beperkt. Het uitzicht van het enige raam bied een onbereikbare binnenplaats waar te zien is dat niet alles in de prullenbakken beland. Ik geef de bellboy zijn fooi voor de 6 meter die hij mijn koffer heeft gedragen, ik pak mijn koffer uit, neem snel wat eten bij de dichtsbijzijnde fastfood en ga naar bed.

De volgende ochtend is het koud en ik loop naar het Rockefeller Center voor de ijsbaan en engelen. Onderweg kom ik nog wat “kleine” versieringen tegen en zie wat drukte op een plein. Ik ga erheen om te kijken en zonder het in de gaten te hebben ben ik op de nationale Amerikaanse tv te zien als achtergrond bij een shoot voor de ontbijtshow van ABC. Bij Penn Station neem ik de metro naar Battery park. Daar aangekomen neem ik een rondvaart op de Hudson om het zuidelijke deel van Manhattan vanaf het water te zien. We varen ook nog langs het vrijheidsbeeld en onder enkele bruggen door.

Terug aan wal rijd ik terug naar Penn Station en vraag in Madison Square of de staking in de NHL al afgelopen is. Helaas niet, maar ik kan wel eventueel naar de districtfinales van college basketbal. ik heb weinig interesse en zelfs de zwarte kaarten die voor de helft worden aangeboden sla ik af. Ik loop weer naar Times Square en loop Modell’s binnen. Ik zie een heel mooi leren jas van de Yankees en heb tot op heden spijt dat ik die $85 niet heb uitgegeven. Ik vervolg mijn weg naar Macy’s want ik wil hun kerstman wel eens zien. Ik loop eerst nog Toys r us binnen en zie daar een reuzenrad midden in de winkel. Bij Macy’s aangekomen ga ik niet direct naar boven (de kerstman is daar want dan kan de slee op het dak landen) maar begin onderin met het food court. Als ik hier een rondje over heen heb gelopen hoef ik niet meer te lunchen vanwege alle samples. Ik loop over nog wat andere afdelingen en kom ongemerkt boven.

Boven aangekomen blijkt dat je niet zo maar de kerstman kan zien. De kerstman wordt afgeschermd door panelen en enkele vriendelijke elfen. Zo maar fotograferen is uit den boze en gezien de rij met kinderen, voor wie dit een groter avontuur is, erg lang is ga ik maar weer op pad. Het is inmiddels wat later en ik eet wat onderweg. Ik loop een buurtsuper in voor wat drinken (mountain dew). Een oudere man wil wat van de bovenste plank en hebben en voordat ik het voor hem kan pakken heeft hij met zijn wandelstok al een verpakking van de plank af weten te schuiven. Ik vang de verpakking netjes op en word bedankt met het compliment dat ik bij de Yankees kan gaan spelen.

In het hotel kijk ik het journaal en merk dat er sneeuw wordt voorspelt. Tevens zal de wind sterk op komen zetten. Ik hoor voor het eerst chill factor en denk dat het wel mee valt. De volgende dag merk je echter dat temperaturen in Fahrenheit best in de dubbele cijfers kunnen komen, maar dat dit nog niet wil betekenen dat het dan niet koud is. De voorspelde sneeuw is een laagje van een tweetal milimeter in de hoeken waar de wind geen vat op heeft. Met de wind mee valt het mee maar tegen de wind in merk ik wat de chill factor inhoud. De temperatuur van -3 Celsius voelt aan als -20 (ook Celsius) en dit nodigt niet uit om buiten te blijven. Toch besluit ik om op een open dubbeldekker de sightseeing tour te doen. Het is een hop-on hop-off en ik doe eerst het hele rondje. Vervolgens stap ik bij de diverse bezienswaardigheden uit.

Bij de rampplek van de twin towers is men klaar met de meeste opruim werkzaamheden.  De impact is nog steeds groot maar er is al wat van opbouw te zien. Ik kom op plekken waar ik de vorige keer niet aan toe kwam. Ik zie de Coyote Ugly bar, de Verenigde Naties, Chinatown en Little Italy. Door de speakers klinkt bij iedere nieuwe attractie met een onvervalst New York accent waarom dit zo speciaal is. Bij het uitstappen wordt je een prettige dag gewenst en de hand opgehouden. Het is heel duidelijk dat in de dienstverlening geleefd wordt van de fooien. Terug in het hotel neem ik een lange warme douche om weer op temperatuur te komen.

De laatste dag is het minder koud en loop ik wat door de stad en koop de souveniers voor thuis. Aan het einde van de middag ga ik naar het Empire State building om New York nu bij schemering en in het donker te zien. Boven op is de temperatuur met de wind guur. Toch verblijf ik enkele lange tijd op het observatory deck. De kolom boven op het gebouw is groen gekleurd vanwege kerst. Net voordat ik bevries ga ik weer naar beneden en neem een pizza slice als avondeten en een pretzel bij een streetcar als toetje. Morgen weer terug naar huis.

De volgende ochtend check ik uit en als ik naar buiten loop met de koffer wordt ik tussen het hotel en de metro diverse malen aangeschoten door taxi chauffeurs die me naar het vliegveld willen brengen. Ik bedank ze voor het aanbod en kom behoorlijk snel op Newark airport aan. Als ik wil inchecken wordt mij gevraagd of dit voor de vlucht van vandaag of die van gisteren was. Ik ben wat verbaast, maar de vlucht van gisteren kon niet vertrekken vanwege een technisch mankement. Ik meld dat het voor vandaag is, en krijg te horen dat eerst de vlucht van gisteren vertrekt en dan mijn vlucht 10 minuten later. Ik vind dat geen probleem en krijg voor de moeite toch een vertragingspakket. Hierin zitten bonnen voor eten, een telefoonkaart en wat andere zaken. Ik maak gebruik van de bonnen en de vertraging valt mee. We halen onderweg het andere vliegtuig bij en landen achter elkaar op Schiphol. Wederom met een koffer vol ervaringen neem ik nu de bus naar huis.

Foto’s:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.