We worden een voor een wakker en dat is wel zo makkelijk met douchen. Het is even voor 8 uur als we bij het restaurant kijken wat voor ontbijt ze hebben. We komen niet verder dan de deur want het kost $ 16,95. We besluiten dit niet te doen maar even een broodje te halen als we langs een tankstation komen of een winkel. We zitten vlak voor Yosemite, dus er zijn weinig winkels (zeg maar geen) en het tankstation is onbemand en duur voor Amerikaanse begrippen: $ 3,29 voor een gallon (3,8 liter). Het moet op de creditcard en we tanken voldoende om het park te passeren en erna goedkoop te kunnen tanken.
In het park rijden we een van de mooiste ingangen van een park binnen. Een gevallen rots leunt tegen een staande rots en onder die combinatie door mogen we rijden. Meteen erna zien we aan de rechterkant stroomversnellingen. We rijden iets dieper het park in en komen bij de Bridal Vail waterval. Hij is niet zo breed als in andere jaargetijden, maar nog steeds indrukwekkend. Even verder op hebben we bij de tunnel view een mooi overzicht over de gehele vallei.
We rijden terug want de weg via Mariposa is afgesloten. In het hele park zijn veel werkzaamheden aan de weg. We komen langs El Capitan en andere bezienswaardigheden zoals Yosemite Fall. De nodige foto’s worden gemaakt en we kopen bij de store in het park broodjes, pindakaas en bananen. Voor nog geen $3 pp hebben we wederom ontbijt en lunch. Het smaakt ook nu stukken beter dan de aangeboden ontbijten.
Als we het park willen verlaten moeten we wachten op de werkzaamheden. Een van de auto’s achter ons dacht dat dit niet voor hen gold en wilde de rij wachtenden passeren, maar moest zijn fout binnen 1 auto weer inzien. We rijden het park na het wachten uit en vervolgen onze weg richting San Francisco, de laatste stop van deze reis. Het verloopt redelijk vlot tot we binnen de invloed van SF komen. Daar loopt alles vast want het loopt tegen het einde van de werkdag. Aangezien we besloten hadden om via de Golden Gate de stad binnen te rijden, zijn we toch snel uit de file. Helaas voor ons is er op de brug richting San Quentin, inderdaad van de gevangenis, een ongeluk gebeurd die wederom een lange file veroorzaakt.
Op het moment dat we bijna bij het ongeluk zijn, is alles opgeruimd en mogen we weer door rijden. Als we San Quentin passeren zien we snel de pilaren van de Golden Gate brug. Er is op dat moment een auto bezig om de vangrail opzij te zetten. Dit is geen ongeluk, maar ze gebruiken een verplaatsbare vangrail en hierdoor wordt het van 2 baans omgezet naar 3 banen. Dit geeft ons de ruimte om de brug op te rijden. Hierna is het nog een 20 minuten rijden naar het hotel. Bij het hotel wordt er weer naar mijn achternaam gevraagd en ik laat mijn paspoort maar zien want het is voor Amerikanen niet uit te spreken. Dat helpt en hij vraagt of ik het voor hem wil uitspreken. Dat doe ik en als even later zijn collega terug komt, vraagt hij haar om mijn naam goed uit te spreken. Als het haar lukt, dan krijgt ze morgen lunch van hem. Helaas voor haar moet ze morgen zelf de lunch betalen.
Na het inchecken en innemen van de kamer lopen we op goed geluk naar een Thais restaurant in de buurt. Dit is lot uit de loterij want de curry en kip smaken goed. Zo goed dat we nog een toetje nemen: gebakken banaan met kokos-ijs. Momenteel liggen we op bed om te kijken hoe we morgen gaan indelen. We worden om 10 uur verwacht bij de pier om naar Alcatraz te varen. We nemen de auto of de BART (Bay Area Rapid Transport). Dit afhankelijk van de tijd.
