Het is vandaag de laatste hele dag van deze reis. Morgen vliegen we tegen de avond terug naar Dublin en dan door naar Schiphol. We hebben dan nog een hele morgen en deel van de middag om nog wat dingen te doen. Vandaag echter is in de avond de wedstrijd van de Giants tegen de Padres. We regelen een parkeerplaats in de buurt van het stadion via Parking Panda en rijden er naar toe. Het is iets meer dan 10 minuten lopen en we stappen bij het stadion op de streetcar (oude tram) naar Fisherman’s Wharf.
We besluiten niet om doelloos rond te lopen, maar stappen op de hop-on, hop-off bus. We rijden nogmaals over de Golden Gate brug en stappen vervolgens bij Union Square uit. We lopen door naar China Town maar de prullaria kunnen ons niet echt bekoren. We besluiten om dan maar wat te eten in een van de vele restaurants en het wordt een combinatie van Mongools beef, Kung Pao kip en kip in zoetzure saus. Ook nu smaakt het goed. De gelukskoekjes vertellen ons ook niet iets nieuws. Ik blijf intelligent, de ander gaat een reis over een groot water maken en de derde heeft binnenkort veel te vertellen. Je gaat er bijna in geloven.
Vanuit China Town kunnen we 2 dingen doen: 20 minuten lopen naar Fisherman’s Wharf of 28 minuten naar het stadion. We besluiten tot het laatste en in het tweede deel van de wandeling blijkt dat we niet de enige zijn. Als we aankomen is het nog een goed anderhalf uur tot de poort opengaat. We gaan de Giants shop in en kopen wat pins en een pet. Later volgt in de winkel op de bovenste omloop nog een t-shirt. Na het goed bestede kwartier besluiten we maar om een drankje te nemen in de bar naast de ingang. Op het terras, in de zon en uit de wind, is het goed uit te houden en het Amerikaanse bokbier smaakt ook goed. Op het plein voor ons gebeurt van alles. Sponsoren zetten hun reclame materiaal neer, supporters lopen nerveus heen en weer om de tijd te verdrijven. Het blijft een leuke sport, mensen kijken.
Met nog een 20 minuten te gaan rekenen we af en gaan het plein op. Omdat we niets beter te doen hebben, gaan we in de rij staan. Exact op de minuut mogen we naar binnen en begint de klim naar boven. We hebben een goed uitzicht op zowel het veld als de baai. Aangezien het nog een tijd duurt en we niet de hele tijd willen blijven zitten (dat kan tijdens de wedstrijd nog), lopen we wat op de galerij. De beloofde t-shirts als “give away” zijn alleen voor speciale tickets, dus niet voor ons. Men heeft echter wel aan ons gedacht: de hotdogs zijn vandaag $1. We houden het beperkt tot 2 pp over de hele avond. Normaal ben je hier snel $15 voor kwijt. Er staat veel wind, maar gelukkig is de richting voor ons gunstig: tegen de achterkant van onze tribune. Het wordt toch wel kouder en we zijn blij met de sweaters.
Voor het eerst deze reis is de thuisploeg de betere en laat dit meteen in de eerste inning zien. De Giants nemen een 3-0 voorsprong. Over de gehele wedstrijd worden er 25 honkslagen geslagen, waarvan 18 voor de thuisploeg. Er vallen geen homeruns te zien, maar het is wel de leukste wedstrijd van de 4 die we gezien hebben. Tijdens de wedstrijd zijn er vele acties voor het publiek, maar hoewel er meerdere “prijzen” op de bovenste tribune vallen, gaan wij met lege handen terug. De einduitslag is 8-0 voor de Giants. Nu pas blijkt de parkeerplaats zijn waarde, we zijn heel snel op de snelweg en binnen 20 minuten hebben we de 16 mijl naar het hotel gereden.
We zitten nu de sociale media te controleren en gaan dan slapen. Over 14 uur moeten we de auto inleveren en kunnen we door naar het vliegveld. Het besef is er nu: het zit er zo goed als op. Dus beginnen we aanstaande dinsdag maar weer met plannen voor volgend jaar. Ik heb er nu al zin in.
Weer mooi verhaal Robert. Wat hebben jullie in korte tijd veel gezien.