Het is vanochtend vroeg op want we hebben een kleine rit van 409 mijl voor de boeg staan. Aangezien we ook in Joshua Tree enkele keren willen stoppen en we op tijd voor de wedstrijd van de Diamondbacks willen zijn, staan we om 6 uur voor het stoplicht bij het hotel te wachten. Na 5 minuten is het genoeg geweest en gaan we in plaats van links af maar rechts af, omdat dit hier (bijna) altijd mag door rood. Even later kunnen we keren en staat het licht nog steeds op rood. We stoppen voor een foot long bij Subway. De helft als ontbijt en de andere als lunch.
Na een aantal keren wat langzamer rijden zijn we de invloed van LA kwijt en kunnen we redelijk vlot door rijden. Er vallen een paar druppels regen, maar dat mag de naam regen eigenlijk niet hebben. Langzaam verdwijnen de wolken als we naar het oosten rijden en het wordt geleidelijk warmer. Het was namelijk een beetje fris met 26 graden Celsius. Redelijk snel komen we in de buurt van Palm Springs en buigen af naar Joshua Tree in plaats van door te rijden naar Phoenix. Bij het visitor center aangekomen is deze gesloten, maar bij de park ranger bij de ingang van het park kunnen we nog wel een America the beautiful kaart kopen waarmee we alle State en Nationale parken in kunnen. We krijgen een clip erbij die we aan de spiegel kunnen bevestigen, maar die heeft een te brede houder. De houder van de navigatie werkt echter wel.
In het park maken we enkele stops, maar het wordt nu echt warm dus veel lopen is niet verstandig. Heel veel Joshua bomen en vele rots combinaties completeren het plaatje. We stoppen nog even bij een cactus veld en zorgen ervoor dat we geen naalden in ons krijgen want volgens het bord is het verwijderen een lang en pijnlijk werk. We rijden het park uit bij Cottonwood en gaan verder naar Phoenix. De thermometer op het dashboard kruipt langzaam naar de 100, vervolgens naar de 105 en komt uiteindelijk op 111 Fahrenheit uit. Dit is 43,89 Celsius. Het lijkt niet warm, maar als we uitstappen dan voelen we de klap van de hitte meteen. Het is zeer heet. En dan te bedenken dat het in Death Valley nog heter is.
Gelukkig heeft de kamer airco en die staat al lekker te draaien als we binnen komen. We frissen ons op en vertrekken richting Chase Field voor de honkbalwedstrijd. Van buiten en een beetje van binnen lijkt het op een vliegtuighangar of een boot loods, maar dan 1 waar ze de Titanic in hebben gebouwd. Ook hier is er airco die het kijken naar de wedstrijd aangenaam moet maken. Helaas werken de heren op het veld niet mee, want het is een saaie wedstrijd die wederom gewonnen wordt door de Rockies. Misschien moeten we ze vragen of ze ons willen betalen om naar hun te kijken. De wedstrijd duurt in totaal 3 uur en 40 minuten en even moeten we denken aan de wedstrijden van onze Dames 1 die ook altijd langer duren. Terug bij het hotel is het buiten (lokale tijd rond 22:3) nog 35 Celsius. Ik ben zeer blij met de airco.
Morgen een kortere rit richting Flagstaf, de poort naar de Grand Canyon en een doorgang voor route 66. We rijden door enkele National Forrests en langs een meer dus het zou koeler moeten zijn.