Gisteravond op het journaal even een overzicht van het lokale nieuws. De “bodycount” is 3 waaronder een vader die aan het tanken was en voor de ogen van zijn kinderen dood geschoten wordt. Detroit was bijna failliet en dat is in de omgeving goed te merken. Het hoofdpunt van deze omgeving voor ons is echter het Ford museum in Dearborne en het journaal nodigt niet direct uit om downtown Detroit te ontdekken. We gaan eerst op weg naar het museum en zien daarna wel of we nog verderop gaan.
Het is niet zover rijden en al snel denken we er te zijn. Er is echter een autoshow bezig en we worden door gestuurd naar way back. Nu is de weg waaraan het Ford museum ligt een paar mijl lang en kom je langs het ontwikkelingscentrum, de test baan en vele andere Ford fabrieksonderdelen. Als we bij een raffinaderij komen hebben we wel in de gaten dat we verkeerd zijn. We keren om en, heel raar, vanaf deze kant staan er wel borden. We komen weer vlak bij de autoshow en het zit dus er naast. We parkeren vlak naast Village town en gaan het museum binnen.
Er is een tentoonstelling over uitvindingen die het leven gemakkelijker hebben gemaakt en een over landbouw voertuigen. Van een simpele ploeg tot een “kleine” combine om maïs te oogsten. Er naast zit een tentoonstellig over uitvindingen die het leven gemakkelijker hebben gemaakt. Van radio naar televisie en computers. Ik zie nog Simon (het spel waar je de volgorde van de lampjes moet herhalen) en een rekenmachine in de vorm van een uil die ik ook nog heb gehad. Het is Amerika, dus de computer is een Apple terwijl volgens mij IBM ook hier vandaan komt. Om alle apparatuur te kunnen draaien, is er een motor of electriciteit nodig. De machines om dit te genereren staan er ook.
Het niet-auto deel wordt afgesloten met enkele vliegtuigen en hier vinden we een Fokker die naar de Noordpool gevlogen zou zijn en een copy van het eerste vliegtuig van de gebroeders Wright. We mogen een eigen vliegtuigje vouwen en deze komt toch ruim 20 feet ver. Er is een copy van The Spirit of St. Louis en het toestel van Amelia Earhart. Ook kan je over een vleugel lopen en staat er een Sikorsky helicopter.
Uiteindelijk komen we bij het auto deel. Vroeger had je nog stijl en design. De eerste auto’s, als je ze zo mag noemen, waren niet meer dan een koets zonder paard. Ook de aut’s erna zijn toch iets meer een koets dan een auto, maar als we in de buurt van de jaren 30 komen is er toch wat meer klasse en finesse. De auto’s die je bij Chasing Cars ziet, kan je nu van dichtbij zien. Hoewel we in het Ford museum zijn is het aantal Fords toch beperkt (denk zelfs dat in Hillegom er meer te zien zijn), maar dat maakt ons niet uit. We lopen door en zien ook nog de Goldenrod waarmee eens het snelheidsrecord is gebroken.
Naast de auto’s staan ook nog enkele treinen en wagons. De Allegheny Locomotive maakt diepe indruk. De stoomlocomotieven die ik tot nu toe heb gezien lijken nu wel een schaalmodel. Verderop staat een wagon waarmee de Canadese spoorwegen de rails sneeuwvrij maakten. Helaas niets voor Nederland want het is veel te groot voor dat beetje sneeuw dat wij krijgen in de winter. Hiermee komen we aan het einde en het valt me op dat in ieder museum waar we komen men veel aandacht besteed aan de interactie. Na het verplichte stopje in de shop gaan we naar buiten waar het zeer benauwd is en tegen de 90 F.
Moe van het lopen willen we naar het hotel terug maar de weg wordt geblokkeerd door de politie. Er is wederom een vliegshow tussen ons en het hotel en moeten we via een omweg terug. Dit wordt een grote omweg omdat de navigatie ons iedere keer weer terug stuurt. Eenmaal aangekomen bij het hotel is er weinig tijd meer om andere dingen te doen. Morgen wacht Canada en Toronto in het bijzonder.
Foto’s:
