Doordat de airco zijn best had gedaan waren we beide vroeg wakker vanwege de koude. De tijd die we over hadden konden we mooi gebruiken voor een bezoek aan Yosimite park. Helaas vonden we Sam niet, maar wel de restanten van de boom waardoor vroeger de auto’s reden. Hiervoor moesten we 1 mijl omlaag lopen en dus ook weer 1 mijl terug omhoog. Toch lukte dit binnen een uur.
Na het bezoek aan Yosimite door naar San Francisco, mede bekend om zijn steile heuvels. Het vinden van het hotel was lastig omdat de straten hier vaak eenrichtingsverkeer hebben en gemiddels ruim 3 mijl lang zijn. Uiteindelijk vonden we toch het hotel en meteen was al duidelijk dat ze hier niet rekenen op grote Hollanders. Alles is laag en klein. Als ik mijn maat 46 op de hiel omhoog zet, dan komt de neus boven de pot uit. Maar goed, het bed is lang en breed genoeg.
Buiten bleek al dat dit de eerste dag na ons vertrek uit Nederland was waarop de lange broek noodzakelijk was. Een behoorlijk frisse 21 graden Celsius was toch wat anders dan de temperaturen van de afgelopen 2 weken. Lopend zochten we de cable cars, maar dit duurde iets langer omdat Robert de orientatie van 10 jaar geleden kwijt was. Uiteindelijk vonden we toch het vertrekpunt en door de drukte konden we niet eerder uitstappen dan bij het eindpunt
Het eindpunt was de Embarcadero en Fishersman Wharf. Lopend langs alle collega toeristen even snel overal gekeken waar we morgen wat langer zullen doorbrengen. Op Pier 39 vonden we een sportbar waar we een zeer goede biefstuk aten en de wedstrijd van de Giants keken. Morgen kan de titel behaald worden, alleen moeten de Dodgers dan meewerken en verliezen. Omdat we van een feestje houden is onze hoop hierop gevestigd, we zitten immers morgen direct achter de thuisplaat. Wel op de tweede verdieping, maar dat mag de pret niet drukken.
Het plan was om een boottochtje te maken en enkele plekken in de stad te maken. Aangezien het zaterdag was, hadden meer mensen hetzelfde idee als wij. Het was stervensdruk op en rond pier 39 en daarom pakten we net als in LA een bustour. Dit was echter wel een schot in de roos. De chauffeur was een figuur weg gelopen uit Allo Allo. Met een licht Frans accent wist hij de toeristische attracties net even anders toe te lichten. Het resultaat was wel dat iedereen bleef opletten en ook met een glimlach de stad rond reed.
Ongegeneerd wist hij te vertellen over de huur (minimaal 1200 $) en huizenprijzen (gemiddeld beginnend rond de 800000 $). Waar diverse films en series zoals Full house waren opgenomen en nog veel meer. Zonder het te beseffen waren de 2 uur om en was het tijd om terug te gaan naar het hotel om de kaarten op te halen voor de honkbalwedstrijd van vanavond.
Veel vroeger dan bij de Angels waren we aanwezig en konden we op tijd naar binnen. Bij de ingang kregen we een tuinkabouter van Pablo Sandovar die in de 4e inning een fantastische vangbal had. De wedstrijd was wederom geen pitchersduel en veel honkslagen volgden. Omdat de Dodgers verloren hadden, konden de Giants de titel binnen halen als ze wonnen. De Padres kwamen wel op voorsprong, maar konden in de rest van de wedstrijd geen potten meer breken.
Met de laatste nul brak een klein volksfeest uit, waar we graag aan meededen. Meteen sloegen we ook de memorabilia in van het behaalde kampioenschap. Vanaf het stadion moesten we daarna weer naar het hotel, maar omdat we goed geoefend hadden met de street- en cablecars was dit ook in de opkomende mist geen probleem. Morgen langs de kust naar Pismo, dan naar LA en dan weer terug naar Nederland. Ik begin bijna de spruitjes te missen.
Foto’s:
