Bryce Canyon

Vandaag stond er een relatief korte rit naar Bryce Canyon op het programma. Tenminste als je rechtstreeks zou rijden. Aangezien de rit morgen naar Las Vegas leid en dit het eerste deel langs dezelfde route als vandaag (alleen in tegengestelde richting) gaat , is het wellicht beter om meteen maar de toeristische attracties te bekijken. Sommige anderen deden dit in zeer oude of vreemde voertuigen. Van die ene weten we nog steeds niet of het nu een driewielige auto of motor was.

De eerste stop is bij de Coral Pink Sand Dunes. Dit is een duinlandschap dat zeer veel op de duinen bij Kraantje Lek lijkt, maar onder invloed van de opgaande zon een rose kleur heeft. Aangezien wij iets later waren, kleurde het zand oranje-rose maar het effect was er niet minder om. De schoenen waren vol zand nadat we een stukje door het zand waren gelopen. Het enige dat we misten waren de zee en kuilen gravende Duitsers.

De voertaal op de route is toch meer Nederlands, Duits of Japans in plaats van Engels. Waar we ook komen horen we wel iemand zeggen: “Heb je de auto op slot gedaan?”, of: “wat duur, dat is 5 euro eh… dollar”. Zelf vinden we het wel mee vallen met de kosten.

Na de duinen rijden we door Cedar Breaks National Monument park. Veel meren en bossen, waarbij de naam van het bos nu niet echt fris lijkt (Dixie). In het midden van het park is een klip op ruim 10.000 foot (3 km) hoogte. Hierin heeft de wind diverse hoge formaties uit de rotsen geblazen. Door de hoogte en de krachtige wind is het dan ook veel kouder dan we tot nu toe hebben meegemaakt, zo’n 15 graden Celsius.

Nadat we het rondje af hebben gemaakt, vervolgen we onze weg naar Bryce Canyon. Deze canyon is gelijk de klif in Cedat Breaks uitgeblazen in de rotsen en vele puntige rotsen wijzen omhoog. De canyon is te bezichtigen langs een 20 mijl lange weg met diverse uitkijkpunten.  Daar kun je zien dat de klif langzaam over gaat in bossen met een andere ondergrond. Juist door deze afwisseling is de beleving totaal anders dan bij Grand Canyon, hoewel dit niet altijd uit de foto’s zal blijken.

Na de rit langs de canyon blijkt dat ze hier wel zomertijd hebben en het dus een uurtje later is, echter het tijdsverschil met Nederland is nog steeds 8 uur. Dus op het moment dat wij gaan slapen, moet jij weer aan het werk.

Foto´s:

No photos

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.